Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 882
Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.
Не пәле – ақыл ойды жинатпаған
Күтуге атар таңды үмiтпенен.
Байқамай сорлы жанды қинап та алам
Осылай бұл өмiрдi сүрiп келем…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана тілім

  • 0
  • 1

Атыңнан айналайын, Ана тілім,
Себеп боп, сенің, өзің жаратылдым.
Әлемде небір ғажап сұлулық бар,
Ішінде барлығының дара тұрдың.

Толық

Өшпеген із

  • 0
  • 0

Ертеде, ерте, ерте кез,
Ешкінің жүні бөрте кез.
Алыптар әлі болған кез,
Сол заманнан қалған сөз.

Толық

Ана-құдірет

  • 0
  • 0

Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…

Толық

Қарап көріңіз