Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 784
Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.
Не пәле – ақыл ойды жинатпаған
Күтуге атар таңды үмiтпенен.
Байқамай сорлы жанды қинап та алам
Осылай бұл өмiрдi сүрiп келем…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өңеш

  • 0
  • 0

Тойып тамақ іше алмаймын
Өңешімнен жаралы ем.
Содан болар, сеземін мен
Тірлік құнын шамамен.

Толық

Жұлдыз жауын

  • 0
  • 0

Жұлдыз жауып жатыр екен көлге бір,
Мажыра шақ, жайбарақат көлде өмір.
Аспан жерге қонақ бола келгендей,
Тылсым түнде — сәнді бояу, әнде нұр.

Толық

Құрбандық

  • 0
  • 0

Ибраһим пайғамбардан басталған
Үлгі болып кейінгіге тасталған,
"Еркек тоқты құрбандық" деп мақалдап
Көріктіні, данышпанды, жасты алған.

Толық

Қарап көріңіз