Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 821
Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.
Не пәле – ақыл ойды жинатпаған
Күтуге атар таңды үмiтпенен.
Байқамай сорлы жанды қинап та алам
Осылай бұл өмiрдi сүрiп келем…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шындық

  • 0
  • 0

Шындық-діңгек, өмірге тіреу ме еді?
Білімділер - ол жалқы, біреу дейді.
Бірақ соның отына, бұ не ғажап,
Біреу тоңып жаураса, біреу күйді.

Толық

Кіжіңдейді

  • 0
  • 0

Кіжіңдейді екен ғой жарлы кісі,
Жомарттық та, мәрттік те бардың ісі.
Аңызақты, аптапты дала сыйлар,
Саялылау келеді талдың іші.

Толық

Уайым және тәубе

  • 0
  • 0

Қинадың-ау, Уайым, құтылмасым,
Тойынбай-ақ қойдың-ау "жұтыр" басым.
Елің мынау, дейсің ғой, қолын жайған,
Оңбай тағы мезгілден ұтылғасын.

Толық

Қарап көріңіз