Өлең, жыр, ақындар

Мақалға сын

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 970
Оздыртпай ағайынның сәйгүлiгiн,
Озсын деп ауылдастың тай-құлынын,
Ақ көңiл, мақалшы ата ойламапты-ау
Ағайын, бауыр, туыс қайғы, мұңын.
“Қалауын тапса, - дептi, - жанады қар”,
Түсiнер дұрысырақ саналылар.
Ар сатқан қарындасты көрген кезде
Көзiмнен бұршақ-бұршақ тамады ар.
Атанар аңшы қалай iз кеспеген?
Таниды қасты қалай сен деспеген?
Заманың жеттi, ағайын, құтылатын
Аузың дәм, мұрның иiс сезбес кезден.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдар қандай жаралды екен нәсілден

  • 0
  • 0

Біріне бірі жарамсақтана бас ұрған,
Біреуін бірі мезгілсіз шөгіп қашырған,
Бірінен бірі зымиян мінез жасырған,
Заманнан заман зұлымдық құлқын асырған.

Толық

Жастыққа сағыныш

  • 0
  • 0

Бойыңа қулық жұқпаған —
Аңғалдау ғана адаммын.
Бұралқы ойлар ықтаған
Обадай, жалғыз, жаһанның.

Толық

Қара дауыл

  • 0
  • 0

Жеткенде қара дауыл азынаған
Шошыды үрейлі күй сазына жан.
Суық жел - мың найзалы, бет күйдірер,
Тәңірге болды қандай жазығы адам?

Толық

Қарап көріңіз