Өлең, жыр, ақындар

Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1206
Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып,
мен саған сырымды ақтардым,
дүрсiлiнен жүректiң мың жаңылып,
жырладым мұңын бақтардың.
Кейде қырға iңiрде жалғыз бардым,
сыңсытып сыбызғы дауысын.
Бозбала боп, көзiнен бал қыздардың
бiр кезде шық үздiм-ау шын.
Шу асаудай көрмеген бұғалық сап
бұла қыз бұлғақтайтын-ды;
қайтқанымша кей құрбым шығарып сап,
бетiмнен бiр қақпайтын-ды.
Шаттығына сан қыздың барам ендi,
ұмыт боп тойында қайғым…
Қарғам менiң, ал сенсiз бар әлемдi
ешқашан мойындамаймын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бармаймын көптен жиынға, сiрә

  • 0
  • 0

Бармаймын көптен жиынға, сiрә,
ежелден сүймен мұны мен.
Сен барсың, қалқам,
үйiмде асыға

Толық

Меңiреу қырда тiл қатты маған

  • 0
  • 0

Меңiреу қырда тiл қатты маған
гүлдер де,
жел де кеше ептеп,
сыр ашты бiрде сырмақты далам,

Толық

Ұқсас екен бәрі де...

  • 0
  • 0

Зеңгір аспан құшаққа ап,
Күледі Күн нұр құйған.
Қос қанатты ұшақ та
Аумай қалған қырғидан.

Толық

Қарап көріңіз