Өлең, жыр, ақындар

Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 961
Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып,
мен саған сырымды ақтардым,
дүрсiлiнен жүректiң мың жаңылып,
жырладым мұңын бақтардың.
Кейде қырға iңiрде жалғыз бардым,
сыңсытып сыбызғы дауысын.
Бозбала боп, көзiнен бал қыздардың
бiр кезде шық үздiм-ау шын.
Шу асаудай көрмеген бұғалық сап
бұла қыз бұлғақтайтын-ды;
қайтқанымша кей құрбым шығарып сап,
бетiмнен бiр қақпайтын-ды.
Шаттығына сан қыздың барам ендi,
ұмыт боп тойында қайғым…
Қарғам менiң, ал сенсiз бар әлемдi
ешқашан мойындамаймын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уһ, жұпар атып

  • 0
  • 0

Уһ, жұпар атып,
көктемнің иісі келді,
үт жарықтық та сығалап үй ішіне енді.
Ұйқыдан тұрып Алатау,

Толық

Қаланы көптен жүр кезiп бiр мұң

  • 0
  • 0

Қаланы көптен жүр кезiп бiр мұң,
тұнжырап мөлдiр жанары.
Бетпе-бет келiп,
мың кезiктiрдiм,

Толық

Бұлттардан жебе суырды жаңбыр

  • 0
  • 0

Бұлттардан жебе суырды жаңбыр,
тарқатты күймен жер шерiн.
Уыз ұрттады уылжыған гүл,
көктемнiң емiп емшегiн.

Толық

Қарап көріңіз