Өлең, жыр, ақындар

Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1194
Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып,
мен саған сырымды ақтардым,
дүрсiлiнен жүректiң мың жаңылып,
жырладым мұңын бақтардың.
Кейде қырға iңiрде жалғыз бардым,
сыңсытып сыбызғы дауысын.
Бозбала боп, көзiнен бал қыздардың
бiр кезде шық үздiм-ау шын.
Шу асаудай көрмеген бұғалық сап
бұла қыз бұлғақтайтын-ды;
қайтқанымша кей құрбым шығарып сап,
бетiмнен бiр қақпайтын-ды.
Шаттығына сан қыздың барам ендi,
ұмыт боп тойында қайғым…
Қарғам менiң, ал сенсiз бар әлемдi
ешқашан мойындамаймын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлттардан жебе суырды жаңбыр

  • 0
  • 0

Бұлттардан жебе суырды жаңбыр,
тарқатты күймен жер шерiн.
Уыз ұрттады уылжыған гүл,
көктемнiң емiп емшегiн.

Толық

Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды

  • 0
  • 0

Бiлесiң бе, қалқам, сағындырғаныңды,
сарғайдым алтынға айналып.
Сырнайлы үнiн қосса жаным жырға мұңды,
жылайды жел тыңдай қалып.

Толық

Тым таныс дауыс…

  • 0
  • 0

Тым таныс дауыс…
Бiреу кеп маған үн қатты…
Аяқ астынан абыржып,
денем дiр қақты:

Толық

Қарап көріңіз