Өлең, жыр, ақындар

Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1302
Қарғам менiң, қараңғы түн жамылып,
мен саған сырымды ақтардым,
дүрсiлiнен жүректiң мың жаңылып,
жырладым мұңын бақтардың.
Кейде қырға iңiрде жалғыз бардым,
сыңсытып сыбызғы дауысын.
Бозбала боп, көзiнен бал қыздардың
бiр кезде шық үздiм-ау шын.
Шу асаудай көрмеген бұғалық сап
бұла қыз бұлғақтайтын-ды;
қайтқанымша кей құрбым шығарып сап,
бетiмнен бiр қақпайтын-ды.
Шаттығына сан қыздың барам ендi,
ұмыт боп тойында қайғым…
Қарғам менiң, ал сенсiз бар әлемдi
ешқашан мойындамаймын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасыңа

  • 0
  • 0

Қасыңа
ғашықтығын
жасыра алмай, сiрә, асықты Күн.
Тұрғанмен сансыз жұлдыз арасында,

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Да-а-ла-а-а!
Омырауыңа гүл қадап алып,
шығардың қардан көктемдi сүйреп.
Жыр жазушы едiм жылғаға барып,

Толық

Санамды салып сары уайымға

  • 0
  • 0

Санамды салып сары уайымға,
жатқанша күндi санап мен,
iшкiлiкке әбден салынайын ба,
тарқатып шердi шараппен?!.

Толық

Қарап көріңіз