Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1088
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяқдоп

  • 0
  • 0

Ойыншылар алаңда доп қуатын,
Жұмсайды екен аянбай көп қуатын.
Жүзеге аспай жатса егер ойлағаны,
Тілеуқордың үмітін жоқ қылатын.

Толық

Жеріміздің жазылмаған жарасы

  • 0
  • 0

Жеріміздің жазылмаған жарасы,
Жерлестердің кінәсі мен күнәсі,
Шоқан менен Ыбырайдың наласы,
Ахметтің, Бейімбеттің ызасы,

Толық

Адамдар кейде жаман түс көреді

  • 0
  • 0

Адамдар кейде жаман түс көреді,
Дөңбекшіп ұйықтап жатып, тістенеді.
Қалғандай киіміне күйе жұғып,
Түсінен оянған соң сескенеді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар