Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1177
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тонсаң да қаңтар, ақпанда

  • 0
  • 0

Тонсаң да қаңтар, ақпанда,
Тап болсаң-дағы қақпанға,
Байқамай отқа күйсең де,
Жамаулы киім кисең де,

Толық

Бұл фәниде актерміз біз құбылған

  • 0
  • 0

Бұл фәниде актерміз біз құбылған,
Құлағымыз босамайды сыбырдан.
Жаралаймыз, табалаймыз біреуді,
Сүрінгенге күліп жатса жығылған.

Толық

Сәбидің жылағаны

  • 0
  • 0

Сәбидің жылағаны –
Емшекті анасынан сұрағаны.
Әйелдің жылағаны –
Күйзелген тауқіметтен, сірә, жаны.

Толық

Қарап көріңіз