Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1196
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыңдамай ми менен жүректі

  • 0
  • 0

Тыңдамай ми менен жүректі,
Бағынса нәпсі мен ақшаға,
Қалайша түреді түнекті,
Жегі құрт түспей ме бақшаға?!

Толық

Табиғаттың құбылмалы мезгілі

  • 0
  • 1

Табиғаттың құбылмалы мезгілі,
Айырықша байқалады күз күні.
Аттың басын бұра алады сол ғана,
Мінген аттың болса кімде тізгіні.

Толық

Көздің жасы

  • 0
  • 0

Көздің жасы қайғы-мұңды жуады,
Көздің жасы іштің дертін қуады.
Көздің жасы жанарыңнан мөлтілдеп,
Қамыққанда, зарыққанда шығады.

Толық

Қарап көріңіз