Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 965
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауыннан соң жатыр ма екен жер кеппей

  • 0
  • 0

Жауыннан соң жатыр ма екен жер кеппей,
Көргің келсе атқа мініп, қырға шық.
Егін еккен жерге жатса су жетпей,
Кей қаланы кетеді екен су басып.

Толық

Жаратқан қолдайды екен баталы ерді

  • 0
  • 0

Жаратқан қолдайды екен баталы ерді,
Өмірге қос немерем қатар келді.
Ұзартып өмірімді ұрпақтарым,
Самрат пен Нұрия атанды енді.

Толық

Мойында, ақын, мойында

  • 0
  • 0

Мойында, ақын, мойында,
Берілме, бірақ, уайымға.
Қас-қағым сәттей өмірде
Уақытың кетті ойынға.

Толық

Қарап көріңіз