Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1215
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар

  • 0
  • 0

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар,
Мұзың де көктемде еріп, қыста қатар.
Қанатың қатаймаса, шырқау көкте
Ақиық қырандармен ұшпа қатар.

Толық

Бұл фәниде актерміз біз құбылған

  • 0
  • 0

Бұл фәниде актерміз біз құбылған,
Құлағымыз босамайды сыбырдан.
Жаралаймыз, табалаймыз біреуді,
Сүрінгенге күліп жатса жығылған.

Толық

Атқа қонған, топтан озған кездерім

  • 0
  • 0

Атқа қонған, топтан озған кездерім
Қызғанышы болды кейде өзгенің.
Біреулерге шаншу болып жабысты
Қаңтардың да суығына төзгенім.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер