Өлең, жыр, ақындар

Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын

  • 18.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1094
Қуанғанда тәтті жырды жазғанмын,
Кетті бәрі жұтылып.
Қиналғанда ащы жырды жазғанмын,
Шайнап-шайнап, тастады оны түкіріп.

Күле-күле ішегім де түйілді,
Өледі адам көп күлген.
Кім түсінер менің мына күйімді?
Күлкіден де мезі болып кеттім мен.

Инеменен жарып едім жарамды,
Іші толған іріңге.
Күннің көзі қыздырғанда ғаламды,
Тұзы қалды ыдысымның түбінде.

Күн мен түндей өтіп жатқан алмасып
Бір қуаныш, бір қайғы.
Кейде аймалап, кейде жөнсіз жармасып,
Менің алтын уақытымды ұрлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұртқа жаққан сөзімен, Һәм ісімен,

  • 0
  • 0

Жұртқа жаққан сөзімен, Һәм ісімен,
Ең керемет, ең ғұлама кісілер
Өмір сүрген секілді
Өтіп кеткен ғасырда.

Толық

Аяқдоп

  • 0
  • 0

Ойыншылар алаңда доп қуатын,
Жұмсайды екен аянбай көп қуатын.
Жүзеге аспай жатса егер ойлағаны,
Тілеуқордың үмітін жоқ қылатын.

Толық

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен

  • 0
  • 0

Қар жапқан шыңның басына шығып жаңа мен,
Биіктен төмен қарап ем.
Өзім де қатты таң қалдым,
Кісі екенін таныдым сонда мен әрең

Толық

Қарап көріңіз