Өлең, жыр, ақындар

Б. Алдиярға

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1075
Ішірткісін өздері беріп алып
Ішкіш дей ме шынымен мені халық?
М. М.

Өсегінен бұлардың пісті шекем,
Ішкіш екем, беу Аға, ішкіш екем.
Мақтап-сықтап көзіңше, у ұсынып,
Ішкізіп-ап соңыңнан "пыш-пыш" етер.
Өзің де Аға, ішкіштің бірі екенсің,
Сен жайында... жарайды... шыр етерсің.
Ой, соларды қоя берш... жеңгем қайда,
Ішкішпіз ғой ақыры, сыра әкелсін.
Басымызда жоқ грамм ақыл мейлі,
Бірақ, неге бізді олар ақын дейді?
Ішкіш десе іштарлар келер-кетер,
Ал, ақынның білесің аты өлмейді.
Артық құйсаң судан да құлар емен,
Сен де, мен де сол уға құмар емен.
Көре алмайтын кісілер дейді көкіп:
- Арақ ішсе жазады бұлар өлең.
Ішірткінің мұң менен қайғы асынған,
Біз-ақ соның көрейік пайдасын бар.
...Хат келді, Аға, оқиын, оқырман ғой:
- Шымкенттеміз, ақындар қайдасыңдар?
- Кеттік пе?
- Отыр машинаға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Утопия

  • 0
  • 0

Нені және білмедім, кімді іздедім,
Жалғыз жанған таңдағы жұлдыз ба едім.
Күні ме едім ақпанның отызыншы,
Енбей қалған ішіне күнтізбенің.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Алып қашам

  • 0
  • 0

Жар іздеген Ақандай жырлап, сері,
Көп шарладым, ұнаған тек сен ғана.
Астананың ақ гүлі ұрлап сені,
Шымкентіме өзіммен кетсем бе ала?!

Толық

Қарап көріңіз