Өлең, жыр, ақындар

Қазанат кермедегі кісінейді...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 735
Жалыңды тартып мінген азаматым,
Айналдым, атыңыздан, қазанатым!
Кісінеп жібергенде сен қиырдан,
Рухым кесірліктен тазаратын.
Аңыз боп сан айтылған, сазы құнды,
Қасиет айналып жүр қазығыңды.
Кісіне!
Тағы да бір кісінеші,
Кең дала қайталасын әз-үніңді.
Адамның саясат боп – алысқаны,
Тіршілік, өмір деген – жарыс бәрі.
Тақымын қысып отыр мына ғасыр,
Ат мініп, Алашының арыстары.
Заманның тұлпар ақсап қияғынан,
Көңілден көз жасындай күй ағылған.
Құлагер құба жонда көріне ме,
Тексізге тас боратып тұяғынан?
Күндердің қайта оралтып кіл сағымын,
Шабандоз!
Шындық әнін шырқа, күнім!
Батыраш басын шапса – шаба берсін,
Рухы өлмек емес тұлпарымның!
Ұлтының ұлылығын ұл аңдады,
Бабалар атқа қонды, ұрандады.
... Қазанат кермедегі кісінейді,
Қайдасың, еркін елдің ұландары?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Мына-өмір күліп оған миықтан,
Қара түн кеп басты тағы иықтан.
Жігіт отыр, жанарынан жасы ағып,
Шыға алмады тағдыр салған тұйықтан.

Толық

Бір көш кетіп барады...

  • 0
  • 0

Бір көш кетіп барады,
Соңында із бар қаралы.
Қыр астында жел сыңсып,
Жоқтау-әнге салады.

Толық

Сен барсың жер бетінде...

  • 0
  • 0

Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.

Толық

Қарап көріңіз