Өлең, жыр, ақындар

Арылу

  • 21.11.2020
  • 0
  • 0
  • 544
Жұтып кетеді қара орман,
Жақын барма
Есің дұрыс болса, егер сенің –
Орап алады жасыл торы
Жарық пен көлеңкенің.
Тоқтатпайды аққан су,
Кетеді ол-дағы бірге ағызып –
Сені өзімен.
Қарайсың сонда екі жағаға
Адамның емес албастының көзімен.
Ойдан тоқтап
Тас боласың беттегі.
Өлеңге де, әнге де ұқсамас
Инелік пен араның ұшып өткені.
Философия яки бір дін,
Қоғамдық ойлар жоқ мұнда.
Көміп жатқан сияқты
Табиғат адамды орауыш етіп
Жасыл шалғын мен көк қияқты.
Сергисің құтыласың өзіңді
Адамдықтан тыңайтып.
Отырасың сонан соң
Баяғы сол өз тегіңе қайтып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үркер суға батады

  • 0
  • 0

Күлмейді,
Жыламайды жұлдыздар өтірік,
Тек сен өзің ғана оянасың,
Отырасың тағы ұйқыңды келтіріп.

Толық

Дұға

  • 0
  • 0

Ит терісіне жазылған жазу,
Ескі жұртта қалған көмбе.
Адамзат ақылы қандай аянышты!
Бір аунап уанбаған қайсы пенде.

Толық

Көлеңке

  • 0
  • 0

Әлемнің тарғыл теңбілі
Жер бетіндегі
Аласы және құласы;
Күнәсі менен сауабы

Толық

Қарап көріңіз