Өлең, жыр, ақындар

Алматыға

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 663
Жүрекке табиғаттан сыр тыңдаған
Су екеш суың да ерке сылқылдаған.
Алатау аясында, жәннатында
Кім туып, кім ержетіп, кім тұрмаған.
Алматым, айналайын, алтын бесік,
Сағынбан сені қалай, өзіңде өсіп.
Кілем боп аяғыма оралады
Бағыңның жапырақтары желдей есіп.
Қолымда балбыраған қызыл алмаң,
Бағыңнан өз қолыммен үзіп алған.
Сиыңды апарайын Астанама,
Ежелден жалқы ләззәт маған арзан.
Алматым, мақтанышым, қолда барым,
Көрмесем көп күн сені – көңіл жарым.
Аққудың баласындай аралдағы,
Айықпай қойды өзіңе ынтызарым.
...Алайын шалғыныңа ат шалдырып,
Алдымнан тоспастай ғып жат, жарлымыз.
Келгенше қайта оралып кім бар, кім жоқ,
Кетейін сағынышты хат қалдырып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаннаға!

  • 0
  • 0

«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,
Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.
Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,
Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.

Толық

Әнші қыз

  • 0
  • 0

Махаббаттың нұрындай –
Саумал көлден салған ән,
Жол-жөнекей бұрылмай,
Шарықтап жетер шалғайдан.

Толық

Дауыл

  • 0
  • 0

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Толқыны жарға соғады ойнап.
Толқынға төніп құзда тұр бір қыз,
Аққудай бейне қанатын қомдап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар