Өлең, жыр, ақындар

Дағдару

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 433
Кезбе бұлттар кеңістікте қаңғырып,
Қара таудан естіледі жаңғырық.
Тірлігіне пенделердің аярлық,
Аспан тұрды төбесінен паң күліп.
"Ақын болу" дейді біреу азап ұқ,
Адамдардан жоғалғанда тазалық.
Барғайбатын жасырмаққа тырысты,
Мынау әлем күлбеттеніп сазарып.
Өміріме силайтұғын зор бақыт,
Махаббатымды алдым неге қорлатып.
Жүрегімнің тасқа айналған мүсінін,
Тоғыз жолдың торабына орнатып.
Күлкім мұңға бара жатыр ауысып,
Бар шаттығын түн ұрлаған тауысып.
Махаббатсыз құшағында ғасырдың,
Жүрегі жоқ міскіндермен қауышып.
Алмас көңіл адалдыққа қайралып,
Асау сезім найзағайға айланып.
Күліп тұрды жүрегімнің жартысы,
Кемпірқосақ бұрымына байланып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең

  • 0
  • 0

Өмірімнің нұры сынды гүл өлең,
Мен өзіңсіз қалай өмір сүрер ем.
Сен кеудемнен төгілгенде маржан боп,
Күй кешемін бір ерен.

Толық

Қара түнді қақ жарып аласұрдым

  • 0
  • 0

Қара түнді қақ жарып аласұрдым,
Арғымағын көңілдің таң асырдым.
Алтын нұрын төбемнен себелетіп,
Құшағын ашты тағы жанашыр күн.

Толық

Қуаныш-қайғы егіз дүние

  • 0
  • 0

Қуаныш-қайғы егіз дүние,
Аспанның неге суық қабағы.
Толқыған мынау теңіз дүние,
Ішінен ғана тынып қарады.

Толық

Қарап көріңіз