Өлең, жыр, ақындар

Дағдару

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 423
Кезбе бұлттар кеңістікте қаңғырып,
Қара таудан естіледі жаңғырық.
Тірлігіне пенделердің аярлық,
Аспан тұрды төбесінен паң күліп.
"Ақын болу" дейді біреу азап ұқ,
Адамдардан жоғалғанда тазалық.
Барғайбатын жасырмаққа тырысты,
Мынау әлем күлбеттеніп сазарып.
Өміріме силайтұғын зор бақыт,
Махаббатымды алдым неге қорлатып.
Жүрегімнің тасқа айналған мүсінін,
Тоғыз жолдың торабына орнатып.
Күлкім мұңға бара жатыр ауысып,
Бар шаттығын түн ұрлаған тауысып.
Махаббатсыз құшағында ғасырдың,
Жүрегі жоқ міскіндермен қауышып.
Алмас көңіл адалдыққа қайралып,
Асау сезім найзағайға айланып.
Күліп тұрды жүрегімнің жартысы,
Кемпірқосақ бұрымына байланып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен даланың ақ бұлты едің

  • 0
  • 0

Сен даланың ақ бұлты едің,
Мен қаланың самалы едім.
Көзе толы шарбат сынды,
Сырға толы жанар едім.

Толық

Мен аңсаған ол көктем алыстады

  • 0
  • 0

Мен аңсаған ол көктем алыстады,
Тағдыр солай таңдарға табыстады.
Айдың көріп суретін су бетінен,
Арманыма қол создым ғарыштағы.

Толық

Шексіз сезім құшағында тербелдім

  • 0
  • 0

Шексіз сезім құшағында тербелдім,
Қиялымның әлеміне сен келдің.
Бозғылт тұман арасынан қол бұлғап,
Боз үміттің соңына еріп сенделдім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар