Өлең, жыр, ақындар

Дағдару

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 467
Кезбе бұлттар кеңістікте қаңғырып,
Қара таудан естіледі жаңғырық.
Тірлігіне пенделердің аярлық,
Аспан тұрды төбесінен паң күліп.
"Ақын болу" дейді біреу азап ұқ,
Адамдардан жоғалғанда тазалық.
Барғайбатын жасырмаққа тырысты,
Мынау әлем күлбеттеніп сазарып.
Өміріме силайтұғын зор бақыт,
Махаббатымды алдым неге қорлатып.
Жүрегімнің тасқа айналған мүсінін,
Тоғыз жолдың торабына орнатып.
Күлкім мұңға бара жатыр ауысып,
Бар шаттығын түн ұрлаған тауысып.
Махаббатсыз құшағында ғасырдың,
Жүрегі жоқ міскіндермен қауышып.
Алмас көңіл адалдыққа қайралып,
Асау сезім найзағайға айланып.
Күліп тұрды жүрегімнің жартысы,
Кемпірқосақ бұрымына байланып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен даланың ақ бұлты едің

  • 0
  • 0

Сен даланың ақ бұлты едің,
Мен қаланың самалы едім.
Көзе толы шарбат сынды,
Сырға толы жанар едім.

Толық

Тірліктің тілер түнегін

  • 0
  • 0

Тірліктің тілер түнегін,
Қайраты қайда жүректің.
Даламның әсем гүлі едім,
Жанымды неге мұң өптің.

Толық

Көкжиекке қызарып, сіңіп кетті қарбыз күн

  • 0
  • 0

Көкжиекке қызарып, сіңіп кетті қарбыз күн,
Өзегімді өртейді сағыныштай жалғыз мұң.
Көшіңді жолда қалдырмас, қажыры бекем нар қызбын,
Жанына дауа кім табар,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар