Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Пенделіктің күлкілдеген күл-өңі

Әділбек Ыбырайымұлы

Пенделіктің күлкілдеген күл-өңі

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 384
Пенделіктің күлкілдеген күл-өңі,
Бетін жайып көлгірсиді,күледі.
Өзгермейді,
Кеудесіне – көң қатқан.
Ал, қаншама сары дала түледі.
Паңдығы да кісіде жоқ, маң басқан,
Қулығы да сұмдықпенен жалғасқан.
Ар жағында қандені бар, қандені,
Сәл қалт етсең ала түсер жамбастан.
Маңғаздардың қасына ерсе – бәкене,
Байпаңдайды қол қусырып, «жәкеңе».
Тепсінеді қарапайым жандарға,
Тіпті әуелі, танытады әкеңе.
Сәл мүлт кетсең сылтың ғылып күледі,
Жүрегінде қарамдықтың түнегі.
Табақ бетін тайынбастан ыржитқан,
Пенделіктің күлкілдейді күл-өңі.

Әділбек Ыбырайымұлы пенделіктің күлкілдеген күл-өңі Әділбек Ыбырайымұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тақымында тағдырдың езулеген

  • 0
  • 0

Тақымында тағдырдың езулеген,
Бара жатыр теңселіп сезім-кемем.
Көздің жасын біреулер сатып тұрды,
Соны көріп кеудеден безуде өлең.

Толық

Мен ешкімге керек емес екенмін

  • 0
  • 0

Мен ешкімге керек емес екенмін,
Сол бейнеге
Етене емес бөтенмін.
Майлық бола алатұғын тым құрса,

Толық

Мұң болады кәріптікте сұңқа адым

  • 0
  • 0

Мұң болады кәріптікте сұңқа адым,
Қайран дәурен, оралымда шырқадым.
Талабым тас, жуа біткен жолыма,
Қайғы іштім де, мұң көрпесін қымтадым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер