Өлең, жыр, ақындар

Ардадаймын

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 738
Ардадаймын ...
Қайғы, мұңды тел емген,
Итшілікке, «кісілікке» кенелгем,
Біздің буын бейбастақтау,
Байқасаң,
Әйтеу өмір сүріп келед өлеңмен.
Ешкім оған «тәйт» демейді тапсынып,
Жырлап жүр ғой шамасынша –
Жақсылық.
Биттеп кеткен бұршағы бар қайсының,
Тіл қатпайды тымырайып бақ сұлық.
Пышаналық десті басты,
Меселдем –
Қайтты менің көшедегі кеселден.
Тірі келем тірнектеніп,
Тартысып,
Баласымын қара шалдың неше өлген.
Сәби болып тұрмыс кештік аңғал,
Сан,
Шадыр өре мінезім бар шамдансам.
Сыншылардың «сопылығы» тоқтықта,
Қаламыңды көк сияға мал,
Малсаң.
Тайынбаймыз сыншы үйірген «қаһардан»,
Өзім жайлы пікір оқу – жат, арман ...
Біздің буын әлдеқашан кетті ауып,
Сыншы тұрар,
Сиықсыздау шаһардан.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Кеспіріңді кескіндеген тым қатал

  • 0
  • 0

Кеспіріңді кескіндеген тым қатал,
Өседі ме аңызақты құмда тал?
Сексеуілдей қасіретті бейнесің,
Бір күлгенің, мұңлық анам, қымбат ал.

Толық

Бұл жалған тегі шытырман

  • 0
  • 0

Бұл жалған тегі шытырман,
Таба алмай келем арнасын.
Санасын елдің жұт ұрған,
Белгілі ұзақ бармасым.

Толық

Жарқыраған шаңырақтай шамдалдар

  • 0
  • 0

Жарқыраған шаңырақтай шамдалдар,
Әшекеймен әдіптелген
Заңғар «Бар».
Күңгірт тірлік,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар