Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 511
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күніндей жаудыраған астананың

  • 0
  • 0

Күніндей жаудыраған астананың,
Тәтті бір қылығыңдай жас баланың,
Еркелеп оралды өлең елемей-ақ
Өзгенің маған деген қас-қабағын.

Толық

Биші

  • 0
  • 0

Жанарды жаулаған сымбаты
Шебер қолдан шыққан мүсіндей
Алақанға алып қондырсаң
Қоярдай жерге әсте түсірмей.

Толық

Демеймін жалын да мен, лапыл да мен

  • 0
  • 0

Демеймін жалын да мен, лапыл да мен,
Демеймін жанартаудай атылмақ ем. 
Арындап аспанға ұшып, айды құшып,
Демеймін найзағайдан от ұрлап ем.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер