Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 629
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос шырақ

  • 0
  • 0

Айнадай аспан, тұрса да күліп күн көкте,
Тыныстай алмай тұншықты дала түнекте.
Зіл батпан заман зіл басқан бойын билетпей,
Аршындай алмай арманда жүрді түлек те.

Толық

Не дей алам

  • 0
  • 0

Тыныс – демің көз алдымда,
Ұмытқаным жоқ бір дірілін.
Бақыты үшін қияр едім
Өз жерімнің бір гүлінің.

Толық

Ән қанатында

  • 0
  • 0

Бал сәби тәрізді бір жөргектегі,
Жасымнан ән мен өлең тербеп мені,
Көгершін көңіл соның қанатында
Арманға бастап алыс келмеп пе еді!

Толық

Қарап көріңіз