Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 607
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемде

  • 0
  • 0

Тағы да келді
Жас мырза көктем көрікті!
Бойжеткен дала
Бойына гүлдер өріпті!

Толық

Жерді ешкім әкете алмас көтеріп

  • 0
  • 0

Жерді ешкім әкете алмас көтеріп,
Бос даурығып талас құрып не етелік.
Қойнауынан байлық күреп қопарып,
Қауымдасып зор мақсатқа жетелік.

Толық

Ұнатарым – аппақ көңіл ашықтық

  • 0
  • 0

Ұнатарым – аппақ көңіл ашықтық.
Тағдыр мені қойған соған нәсіп қып.
Қайсыбіреу пайдаланып мұнымды
Маңдайыма тақ еткізеді қасық қып.

Толық

Қарап көріңіз