Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 643
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Телміреді Айпетр

  • 0
  • 0

Байқап тұрсаң, өмірде
Түрлі-түрлі пенде бар.
Көзі түсіп кеткенді
«Ғашық» дейтіндер де бар.

Толық

О, шіркін, қайран сонау балаусын шақ!

  • 0
  • 0

О, шіркін, қайран сонау балаусын шақ!
Жаның пәк, жүрегің ақ, алаңсыз шақ!
Жан біткен жанашырың тәрізденген
«Жат, дұшпан» ұғымдардан хабарсыз шақ!

Толық

Жазғы кеште

  • 0
  • 0

Жанға аса жайлы жазғы бір кеште
Кергенім есте, сезгенім есте:
Жағасы құрақ айдынды көлден
Қоңырқай самал еседі төске.

Толық

Қарап көріңіз