Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 479
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақыт

  • 0
  • 0

Шын мықтыны мойындау
Керек болса, ол – уақыт.
Уақытқа достарым,
Бола алмасаң уақып,

Толық

Көңілім қирап...

  • 0
  • 0

Кім ұғар жанымды менің
Отырмын көңілім қирап.
Тілеппін басыма бейнет
Иесіз дүние жинап...

Толық

Үшеу немесе ойын сөзге шын төре

  • 0
  • 0

Тәуірмін деген
жігіттің бүгін құштары
Қолынан келсе,
айырылмай мықтап ұстары

Толық

Қарап көріңіз