Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 340
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақпал ән

  • 0
  • 0

Қоңыр кеште, қоңыр үйде мақпал ән,
Не сыр қалды саған, сірә, шақпаған!
Жазғыр мені, мейлің тіпті жазала,
Бейшара деп жаны тыным таппаған.

Толық

Теңіз мінезі

  • 0
  • 0

Теңізден дарқан өтер ме!
Қалпында ол да тұрмайды.
Таңертең маңғаз анадай,
Сел ақса мойнын бұрмайды. 

Толық

Өзіңсің поэзия Гималайы

  • 0
  • 0

Жүргенде жігері құм, арманда адам,
Сен соның азаттығын армандаған
Бірі едің ізгі жанның қармағына
Өлеңнен өзге күрес қармалмаған.

Толық

Қарап көріңіз