Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 546
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние-ай, ой жетпесті көз көреді

  • 0
  • 0

Дүние-ай, ой жетпесті көз көреді,
Кездейсоқ қиракезік кез келеді.
Жанында жақсы дос боп жүрген жандар
Қас болып аяқ асты өзгереді.

Толық

Шолпан өлеңі

  • 0
  • 0

Өнердің шебер салған көп өрнегін,
Оқысам ақын Шолпан өлеңдерін,
Ерке өскен, мұңсыз өскен албырт жаным
Аяйды ол жыр етсе мұң мен шерін.

Толық

Адамның кейбір сәттері

  • 0
  • 0

Тұмадан ішкен тұнық су қандай,
Шөліркеп құрғап тұрғанда таңдай.
Салқындап бойың, сарайың кеңіп,
Ақ маржан тағып алғандай маңдай.

Толық

Қарап көріңіз