Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 499
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазғы кеште

  • 0
  • 0

Жанға аса жайлы жазғы бір кеште
Кергенім есте, сезгенім есте:
Жағасы құрақ айдынды көлден
Қоңырқай самал еседі төске.

Толық

Шырқай бер, абзал азамат

  • 0
  • 0

Таңдай қақпағаны жоқ
Театр толы жандардың,
Жүрек толқынын жасыра алмай
Әннен мол әсер алғанның.

Толық

Сағынышым

  • 0
  • 0

О, менің аяулы арман, сағынышым,
Жанымның езің бе едің сабыры шын.
Бұлқынған бұл жүректі бұғалықтап,
Ұстаған тәріздімін тағыны шын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер