Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 430
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен мақтама

  • 0
  • 0

Демеймін мен қалай саған жақпағам,
Жарамсақсу, жалбарыну жат маған.
«А құдайлап» күніне жүз сыйынған
Құдіретің де барша адамға жақпаған.

Толық

Ұлпа қар

  • 0
  • 0

Жер де аппақ,
көк те аппақ, көркем неткен
Шоқ ұлпа тік құлайды торғын көктен!
Мөп-мөлдір таңертеңгі тұнық ауа,

Толық

Самарқан

  • 0
  • 0

Сары арқада жасыл жайлау, самал тан.
Нұрындайсың сырлы, зерлі, Самарқан!
Құшағыңа құлай келіп тоғысты,
Саған іңкәр сан жүректе сан арман.

Толық

Қарап көріңіз