Өлең, жыр, ақындар

Оқымаймын өлеңіңді дедің сен

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 844
Оқымаймын өлеңіңді дедің сен,
Көкірегімді қаптап кетті менің сең.
Алпыс екі тамырым да тоқтады,
Жарға құлап кетермін бе шегінсем.
Шеңгеліне түстім қайғы – түрменің,
Ия қалуды, ия кетуді білмедім.
Меңзең болдым, айырылдым есімнен –
Өтірік–ау, жерде тірі жүргенім.
Кеудемдегі соңғы торғай тұншықты,
Бар өмірім кесірленді, қырсықты.
Өлеңдерім өзім еді, күл болды,
Бұзып алдым дап-дала қып тұмсықты.
Таусылғаны осы ма өмір–білтенің,
Сөніп бара жатты көкте үркерім.
Шөгіп қалдым қан қақсатқан қайғыдан,
Ал сен болсаң, қолды бір–ақ сілтедің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірім менің поэма

  • 0
  • 0

Өмірім менің поэма,
Өмірім менің роман.
Аяма тағдыр, аяма,
Аяған жоқ қой бір адам?

Толық

Шатыр да шатыр басымда мынау

  • 0
  • 0

Шатыр да шатыр басымда мынау,
Найзағай отын жасырмадым-ау.
Шарапқа толы кесе төңкеріп,
Өрекпіп ойдан басылмадым-ау.

Толық

Жазираға

  • 0
  • 0

Түсінемін, жан сырыңды түсінем,
Құтылмайсың Құдіреттің күшінен.
Оңашада көз жасыңды көлдетіп,
Бір жылы сөз күттің ылғи кісіден.

Толық

Қарап көріңіз