Өлең, жыр, ақындар

Топшысы опырылып қаршығамның

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 385
Топшысы опырылып қаршығамның,
Жанымды жастайымнан жаншыған мұң.
Содан да болар бәлкім мен өзгеше,
Сен түсінбес тұңғиық жан шығармын.
Құлатқанда көпірден өткел-өмір,
Өкпелесем, тағдырға өкпеледім.
Қисайып қалған кезде демемеген,
Адамдарды несіне жек көремін.
Желкендерін тоздырған жауын-қарға,
Бағынған кемедеймін дауылдарға.
Бір мәре мен мұндалап тұрмаған соң,
Айналама ренжір дауым бар ма?
Жеткен самал секілді көктемеден,
Жан сырымды ешкімге төккен емен.
Жалғыз өзім дауылмен алыссам да,
Жан емеспін ешкімге өкпелеген.
Қайткенмен Күн нұрына жерік екем,
Ақ үміт өлтірмейтін серік екен.
Қысқа күнде қырық түрлі көрсем пәле,
Соның бәрін өзімнен көріп өтем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінәжат

  • 0
  • 0

Ей, Есім хан, Абылай ояныңдар, тұрыңдар,
Сахилықтың жолында күйдіреді ұлыңды ар.
Тірілерден бір қайыр болмаған соң дорба алып,
Қол сілтедім тірлікке ертең жоқ та, бүгін бар.

Толық

Басым сынып барады, басым сынып

  • 0
  • 0

Басым сынып барады, басым сынып,
Жарым отыр жанымда жасын сығып...
Құбыжыққа айналған қоғам мынау
Барлық сөлін ап қойған ғасыр сығып.

Толық

Әкелер-ай болашақты аңсаған

  • 1
  • 0

Әкелер-ай болашақты аңсаған,
Перзент үшін тіршілікте шаршаған.
Есейгенде кештеу біліп қадірін,
Әкесіне жете алмай жүр қанша адам?!

Толық

Қарап көріңіз