Өлең, жыр, ақындар

Топшысы опырылып қаршығамның

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 398
Топшысы опырылып қаршығамның,
Жанымды жастайымнан жаншыған мұң.
Содан да болар бәлкім мен өзгеше,
Сен түсінбес тұңғиық жан шығармын.
Құлатқанда көпірден өткел-өмір,
Өкпелесем, тағдырға өкпеледім.
Қисайып қалған кезде демемеген,
Адамдарды несіне жек көремін.
Желкендерін тоздырған жауын-қарға,
Бағынған кемедеймін дауылдарға.
Бір мәре мен мұндалап тұрмаған соң,
Айналама ренжір дауым бар ма?
Жеткен самал секілді көктемеден,
Жан сырымды ешкімге төккен емен.
Жалғыз өзім дауылмен алыссам да,
Жан емеспін ешкімге өкпелеген.
Қайткенмен Күн нұрына жерік екем,
Ақ үміт өлтірмейтін серік екен.
Қысқа күнде қырық түрлі көрсем пәле,
Соның бәрін өзімнен көріп өтем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара талдар

  • 0
  • 0

Таң қаламын қарап сенің сыртыңнан,
Қара талдар, ортасынан қырқылған.
Табылар деп өткен күннің елесі,
Іздеп жүрмін бір деректі жұртыңнан.

Толық

Қорқытпа мені өлтіремін деп

  • 0
  • 0

Қорқытпа мені өлтіремін деп,
Ажалым жетсе өлермін.
Онсыз да күнде мертігемін көп,
Ажырай қоймай менен мұң.

Толық

Мен өлген соң өмірде не болады?

  • 0
  • 0

Мен өлген соң өмірде не болады?
Екінші өмір тіріліп, оңалады.
Ай астында күн бермей қойған еді
Зорлықшылдау тірліктің зобалаңы.

Толық

Қарап көріңіз