Өлең, жыр, ақындар

Кетті деме, ойын ойлап баланың

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 343
Кетті деме, ойын ойлап баланың,
Бала көңіл, болар кейде нала мұң.
Аяғыңды шағып алар байқатпай
Жылан жоқ. тас деп көшесінде
қаланың…
Өтірікпен өзін-өзі кім алдар,
Әрнәрсенің астарында күмән бар.
Есесіне –
көшесінде қаланың.
Өріп жүр ғой. адам өңдес жыландар..
Аш қаланың ашылмаған сыры әлі,
(Өміріне өрмекші тор құрады.)
Тас көшелі, қала жақтан жүзіме
Үрей үйіріп, суық бір леп ұрады.
Ертеңімнен үмітімді текке үздім,
Ұйқыменен өмірді көп өткіздім.
Даладан кеп, жалтақтаймын жол
таппай,
Арасынан жылуы жоқ көк мұздың…
Еріксізден, қабағыма қайғы алғам
Қорқыныштан тілім кейде байланған
Сен, мен арман еткен қала, ордалы
Жыландардың ұясына айналған…
Қызығымды қидым қиын жыр үшін,
Тіршіліктің шайқап төкпей ырысын
Күн астында, күн шығармас өзгеге
Құрысын тек, “күндестіктер” құрысын!”

16/I-1991 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанның күні күліп, айы аунаған

  • 0
  • 0

Аспанның күні күліп, айы аунаған,
(Бергендей ата-бабам аян маған)
Мәңгіліктің о дүние, мекеніне
Барардағы бұл дүние, аялдаман...

Толық

«Сіз ақын болып істейсіз бе?» деген оқушы сұрағынан туған ой

  • 0
  • 0

Керегі жоқ жылы орын, пайда маған,
«Әумесермін» пайдасын ойламаған.
Ақындық қызмет болса,
ақындыққа –

Толық

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Көзінен көкте бұлт жас парлатып,
Шаншылды бір қою бұлт асқарға тік.
Бет тосып қарсы алдынан тас бұлақтың,
Кеткендей қойынына аспан батып...

Толық

Қарап көріңіз