Өлең, жыр, ақындар

Қаладағы досыма

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 188
Бала ғашық ежелден, дана ғашық,
Далаға асық, досым-ау, далаға асық.
Құпиясын өзіңе қалады ашып,
Ақ селеумен кетсең ғой араласып.
Қырат қандай мұндағы, бұлақ қандай,
Көрген сәтте көңілің бүр атқандай!
Желпір саған желегін ұнатқандай,
Ақ қайыңдар арудай бір ақ маңдай.
Жырласа бір бұлбұлдар, тыңдаса қыр,
Сазды әуезбен сен өзің сырласа біл.
Қалмайды ғой мұндайда қырда сабыр,
Сүйеді кеп самалы мың жасағыр.
Қалшы үңіліп, сырларын алшы ұғынып,
Сәйгүлігін сезімнің алшы мініп,
Саф самалын сүйсіне ал сіміріп,
Сал кеудеңді жіберсін әнші қылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгілдір әлем

  • 0
  • 0

Өңірің өңшең өрім гүл,
Көлдерің – күміс, көгің – нұр;
Көргенде сені көңіл дүр,
Көгілдір, Көкшем, көгілдір.

Толық

Қаратау

  • 0
  • 0

Ұрпаққа мұра қылған баба қауым,
О, менің қара шаңырақ, дара отауым;
Шертетін шерлі күйім, шежірем сен,
Көне көз көпті көрген Қаратауым.

Толық

Боран

  • 0
  • 0

Боран деген бұл да бір бала емес пе,
Сол баланың қылығын салады еске.
Мұңаю да, уайым да ойында жоқ,
Ойын қуған ертеден қара кешке.

Толық

Қарап көріңіз