Өлең, жыр, ақындар

Қаладағы досыма

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 417
Бала ғашық ежелден, дана ғашық,
Далаға асық, досым-ау, далаға асық.
Құпиясын өзіңе қалады ашып,
Ақ селеумен кетсең ғой араласып.
Қырат қандай мұндағы, бұлақ қандай,
Көрген сәтте көңілің бүр атқандай!
Желпір саған желегін ұнатқандай,
Ақ қайыңдар арудай бір ақ маңдай.
Жырласа бір бұлбұлдар, тыңдаса қыр,
Сазды әуезбен сен өзің сырласа біл.
Қалмайды ғой мұндайда қырда сабыр,
Сүйеді кеп самалы мың жасағыр.
Қалшы үңіліп, сырларын алшы ұғынып,
Сәйгүлігін сезімнің алшы мініп,
Саф самалын сүйсіне ал сіміріп,
Сал кеудеңді жіберсін әнші қылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанартау

  • 0
  • 0

Жанартаулар, сен бір құт жер үсті үшін,
«Теріс» кісім, о мейлі, теріс түсін!
Везувийдей айтарым кесірлі емес,
Жанартаулар – керемет кенішті шың.

Толық

Сыршыл болып барамыз

  • 0
  • 0

Күннен күнге жақын тартып арамыз,
Түннен түнге сыршыл болып барамыз;
Мені сонша табындырып тастаған,
Шыныменен сенбісің, ей, қара қыз!

Толық

Арманға жетем бе деп жалықпасам

  • 0
  • 0

Арманға жетем бе деп жалықпасам,
Балдырған сырларымды халыққа ашам:
Балаң жыр болашаққа шашуым деп, –
«Ақырын жүріп, мен де, анық басам!..»

Толық

Қарап көріңіз