Өлең, жыр, ақындар

Қаладағы досыма

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 299
Бала ғашық ежелден, дана ғашық,
Далаға асық, досым-ау, далаға асық.
Құпиясын өзіңе қалады ашып,
Ақ селеумен кетсең ғой араласып.
Қырат қандай мұндағы, бұлақ қандай,
Көрген сәтте көңілің бүр атқандай!
Желпір саған желегін ұнатқандай,
Ақ қайыңдар арудай бір ақ маңдай.
Жырласа бір бұлбұлдар, тыңдаса қыр,
Сазды әуезбен сен өзің сырласа біл.
Қалмайды ғой мұндайда қырда сабыр,
Сүйеді кеп самалы мың жасағыр.
Қалшы үңіліп, сырларын алшы ұғынып,
Сәйгүлігін сезімнің алшы мініп,
Саф самалын сүйсіне ал сіміріп,
Сал кеудеңді жіберсін әнші қылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боран

  • 0
  • 0

Боран деген бұл да бір бала емес пе,
Сол баланың қылығын салады еске.
Мұңаю да, уайым да ойында жоқ,
Ойын қуған ертеден қара кешке.

Толық

Жирен ат

  • 0
  • 0

«Мың жылқы» ма, мына жатқан кең жазық?!
Кең жазыққа шыға келдік бел жазып:
Тау ауасы аңсап келген елге азық,
Сыбыр-сыбыр сыр айтады жел нәзік.

Толық

Жүрек үні

  • 0
  • 0

Отан – ана, туған ел, ата мекен,
Өр өлеңге өзіңді балап өтем.
Сол үшін белді будым, нар тәуекел,
Ер жігітте екі сөз бола ма екен?

Толық

Қарап көріңіз