Өлең, жыр, ақындар

Айдын жағасында

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 641
Арала дала көрмесін, Өмірден бір сәт түңілсең;
Қозғаған көңіл пернесін, Сыр қанша көлге үңілсең.
Шарқ ұрған көктем келгелі, Қарашы кербез кемерге.
Сүңгуір үйрек – сеңдері, Кеткендей сүңгіп тереңге.
Бұрымын қара – жар асқан, Бұлқынып аққан бұлақтар.
Бантигі қандай жарасқан, Бұрандап өскен құрақ, тал.
Жатқандай наз ғып ол әлі, Жанында жартас жігітке.
Жымыңдап қарап қояды, Жанары толып үмітке.
Жігіттің ауған аңсары, Сүйгісі тіпті келеді;
Сұлудың толқын саусағын, Өзіне тарта береді.
Толқындар неткен қызба бұл, Бұлдағы іңкәр сезім бе, ей?!
Ғашық боп сондай қызға бір, Беймаза болған өзімдей.
Жатқанда асып-тасып көл, Дауылдан көрсек, бекер ғой;
Ұқсаған іңкәр ғашыққа ол, –
Жүректің өзі екен ғой!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мейірім

  • 0
  • 0

Жайраңдап өткен өзіңмен,
Жадымда сәби шақтарым.
Жылылық тауып көзіңнен,
Жауқазын жырлар жаттадым.

Толық

Бурабай Баурайында

  • 0
  • 0

Армысың, ардагер жер, ардақты шың,
Сен сері – сымбаттысың, салмақтысың;
Рахатқа батырасың келген жанды,
Сіміртіп самал – саумал, шәрбат – шырын.

Толық

Оқжетпес бейнесі

  • 0
  • 0

Құлпырған бояуымен көктеменің,
Бұлқынған «Айнакөлдей» өр кемерің;
Сияқты сұлулықтың баламасы,
Оқжетпес, сен не деген көркем едің?!

Толық

Қарап көріңіз