Өлең, жыр, ақындар

Қиқу сала шыққанда бәрі ұмтылып

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 493
Қиқу сала шыққанда бәрі ұмтылып,
Кейін қалып қойдым ба сәл іркіліп?
Асау шабыт қалыпты аласұра,
Жанарында жап-жасыл жалын тұнып.
Ұран сала тиіс те өр тірлікке,
Ақ шабыт, аларыңды еркін бүкте!
Қайтадан саңқ-саңқ етіп самғашы бір,
Қайта шыққан қырандай еркіндікке.
Осылай айқайды бір асырып ап,
Кетейін пенделіктен қашығырақ,
Көгінде жай отындай жарқылдайын,
Бір күшпен басқалардан басымырақ.
Ұшып-ақ кетердей боп мүлде құздан,
Тақа бір таусылғанша тілдегі ізгі ән.
Көрейін қас жүйріктей аңырап шын,
Бүйірі дүбір десе күнде қызған.
Қалмайын қайдағыны жиып-теріп,
Самғайын сеніменен биікке еріп.
Тұрайын туған жерге жүрегімнің
Шырынын жомарттықпен құйып беріп.
Сен жақтан алай-түлей күркіреп күн,
Төнгенде түсі бөлек бұлты көктің,
Қалайын құлақ түріп сарынына,
Қосардай арыныма бір тың екпін.
...Халқым, мені осылай сынап түсін,
Жетпесе құйғытуға қуат-күшім,
Шырқап-шырқап барып ап,
Жоқ болармын
Бір шыңнан табаныңа құлап түсіп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғабит аға

  • 0
  • 0

Қалпында бірде кердең, бірде менмен,
ұқсамай өзгелерге күнде көрген
қайда да биігірек тұрушы едің
айнала биікпіз деп жүрген елден.

Толық

Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай

  • 0
  • 0

Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай,
Өзім бар жерде өзгенің жағын аштырмай,
Пендені бетіме қаратып көрген жоқ ем мен,
Бес төбет келіп беттей алмайтын қасқырдай.

Толық

Жұбату

  • 0
  • 0

Бәтір-ау, түсіп кеткен еңсең неге,
қиналып, қыстықпа да кемсендеме,
жерден де, елден де әлі жерсің таяқ,
қайысып, майысар да семсер дене.

Толық

Қарап көріңіз