Өлең, жыр, ақындар

Ақыл

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 538
Аумайды мынау өзіңнен,
Анауда сенен аумайды-ау,
апыр-ау, бала кезіңнен
арылмай қойған қандай дау?
Қырқада қыдыр,
көкке шық, —
қазақтың сендей ұлдары, —
өтінен тіпті ет кесіп
беруге дайын тұр бәрі.
Анауда жақсы,
мынау да,
алдыңнан шығып әр күні,
кемсендей қалсаң, —
жылауға
дап-дайын тұр ғой барлығы.
Қағынбай ғана жүрші өзің,
елпілдеп тұр ғой ел, міне,
аузыңнан шыққан бір сөзің
далада қалып көрді ме?!
Жайыңа жүрші,
шамданбай,
тусаң да жұрттан сен бөлек,
аспаннан түсе қалғандай,
адыраң қаға берме көп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самарқанға сен неге бармай қалдың?

  • 0
  • 0

Бұралған балдырғаным,—
талдай балғын,
бұйырмай қойды-ау дәмі шалғайлардың!—
Уәде беріп тұрып,

Толық

Тұңғыш рет сүйіскен қыздың сөзі

  • 0
  • 0

— Кешір, жаным,— дей беріп ем,—
күттірсем!
Қатты қысып,
құшағыңа тықтың сен...

Толық

Арланның ажалы

  • 0
  • 0

Айнала атағымен дүрілдеткен,
Ит еді ол бар өмірі қырында өткен.
Даң-дұңға есі шыға аласұрып,
Аңшының айтағынан бұрын кеткен.

Толық

Қарап көріңіз