Өлең, жыр, ақындар

Ғабит ағаға екінші өлең

  • 01.06.2021
  • 0
  • 0
  • 395
Отын барып үрлеймін де өзгенің,
У боп бойға тарады ма өз демің?
Сал-серісін жырлап кеттің қазақтың,
Қыз да құшқан,
құздан ұшқан кездерін.
Кесек бітер кемеңгердің ойымен
Сен өзің де серілікке бейім ең.
Басыңа бақ қонғанын да біледі ел,
Кездеріңнің болғанын да кейіген.
Дәуіріңнің тақылдаған таңдайы ең,
Оққа төсер маңдайы едің,
ардай ең,
Іріп-шіріп бара жатқан заманға
Жасарынды білмей кеттің қандай ем.
...Туды, Ғаба, Сіз аңсаған күніміз,
Сізден де асқақ естіледі үніміз.
Қатардан да қалған жоқпыз,
тек қана
Ғабит бола алған жоқпыз біріміз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таза жерге тамса да кіндік қаның

  • 0
  • 0

Таза жерге тамса да кіндік қаның,
қарағым-ай, қайтейін, тілді ұқпадың!
Балалықпен, не керек, білмедің-ау,
сұлулық бар тірлікте — сұмдық барын.

Толық

Көзден мейір ақтарылып

  • 0
  • 0

Көзден мейір ақтарылып,
күй — тілден,
тартып бара жатты өзіне сыйқыр-дем,
күлкімді де,

Толық

Міңгірлеп жаңа ғана біткендей тіл

  • 0
  • 0

Міңгірлеп жаңа ғана біткендей тіл,
қайтерсің, біздің қолдан түк келмей тұр.
Таусылып амалымыз қала бердік,
кетті де заманыңыз тіптен бейпіл.

Толық

Қарап көріңіз