Өлең, жыр, ақындар

Мен сенi жiберер ем гүл жайнатып

  • 15.07.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Мен сенi жiберер ем гүл жайнатып,
Балаша еркелетiп, күнде ойнатып.
Қайтейiн, бұлың жалған – бұл фəниде
Еншiме бұйырмаса мұндай бақыт.
Мен сенi мəпелер ем бал бөбектей,
Айдағы əлдекiмдi арман етпей.
Iшiнде шербет толы шаркесем-ау,
Таусылып қалмашы тек таңға жетпей.
Айтқызбай арзуымды өзi бiлген,
Айналдым сергек, көргек сезiмiңнен!
…Күдiкпен талайлардың күнi батып,
Үмiтпен талайлардың көзi iлiнген.
Мен сенi аялар ем алақанда,
Оятып тəттi ұйқыдан ала таңда.
Жем тасып жер түбiнен жетер ем-ау,
Ұқсасаң аузын ашқан балапанға.
Мен сенi жақсы көрем жанымменен,
Жаныма неге ендеше дамыл берем?
Жаратқан,
Жаппар ием, жарық күнде
Басыма не салсаң да қабыл көрем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желтоқсан

  • 0
  • 0

Құстар көшіп барады түзде шұбап...
Көшпей, қонбай келеміз біз де шыдап.
Саусағыңды тарбиған көкке жайып,
Көз жасыңды көзімше үзбеші, бақ.

Толық

Сен кiм едiң?

  • 0
  • 0

Сен кiм едiң?
Жаным-ай, неге сонша мөлдiредiң?
Жасырған жан бiткеннен құпияңды
Бiлем деп өзiмдi-өзiм сендiремiн.

Толық

Босаға

  • 0
  • 0

Мен жыласам,
Қуанып досым күлер.
Жан таппадым көңілдің хошын білер.
«Үндеместе жатыр, – деп, – үйдей пəле»

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар