Өлең, жыр, ақындар

Қабір

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 747
Өлді...
Көмді...
Келді...
Кетті...
«Қайыр-қош!..»
Ажал шіркін кімді кімнен айырмас?
Қорымжайға келгенімен, қонбайды
Қосағың да – күн кешегі қойындас.
Қу тірлік-ай...
Несіне оның дəндедің,
Таусылған соң талқаның мен əл-демің?
Тас молаңда тыншығанмен тіршілік,
Баспанаңда қыңсылайды Қанденің.
Бітпей, күтпей «үйте жүр мен бүйте жүр»
Жібек еді...
Жүнге айналды жүйке – жыр.
Барда даттап,
Жоқта жоқтап қинайтын
Ит өмір-ай,
Ит өмір-ай,
Ит өмір!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дискомфорт

  • 0
  • 0

Көңілім алай-дүлей,
Ала-құла...
Ит құмар балтырыма, балағыма.
Қаңтарып қалың ойды отырғанда,

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

Көлге бауырын төсеген
Аққуым да – осы Өлең.
Көгергенде көсегем,
Шаттығым да – осы Өлең.

Толық

Тыныштық таңы

  • 0
  • 0

Бұлаққа құлақ тостым күліп аққан,
Жеткендей бұлбұлдың да үні бақтан.
Оянды шымылдықтың аржағынан
Ажары перизаттай тұнық ақ таң.

Толық

Қарап көріңіз