Өлең, жыр, ақындар

Қабір

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 709
Өлді...
Көмді...
Келді...
Кетті...
«Қайыр-қош!..»
Ажал шіркін кімді кімнен айырмас?
Қорымжайға келгенімен, қонбайды
Қосағың да – күн кешегі қойындас.
Қу тірлік-ай...
Несіне оның дəндедің,
Таусылған соң талқаның мен əл-демің?
Тас молаңда тыншығанмен тіршілік,
Баспанаңда қыңсылайды Қанденің.
Бітпей, күтпей «үйте жүр мен бүйте жүр»
Жібек еді...
Жүнге айналды жүйке – жыр.
Барда даттап,
Жоқта жоқтап қинайтын
Ит өмір-ай,
Ит өмір-ай,
Ит өмір!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлығашым, қанатынан жел ескен

  • 0
  • 0

Телефонның ар жағынан үн қатшы,
Тереңiне телегейдiң шым батшы.
Түнегiңнiң күрсiнгенiн күшейтiп,
Жүрегiңнiң дүрсiл-демiн тыңдатшы.

Толық

Бұлбұл туралы аңыз

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде
Ешкі жүні бөртеде,
Көмейінен бал аққан,
Елді аузына қаратқан,

Толық

Құдайға құлдық ұрып, құлша нандым

  • 0
  • 0

Құдайға құлдық ұрып, құлша нандым.
Кімге, айтшы, одан өзге мұң шағармын?
Күмəнмен күлдібадам күнді өткізіп,
Тұманмен түн баласы тұмшаландым.

Толық

Қарап көріңіз