Өлең, жыр, ақындар

Қабір

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 610
Өлді...
Көмді...
Келді...
Кетті...
«Қайыр-қош!..»
Ажал шіркін кімді кімнен айырмас?
Қорымжайға келгенімен, қонбайды
Қосағың да – күн кешегі қойындас.
Қу тірлік-ай...
Несіне оның дəндедің,
Таусылған соң талқаның мен əл-демің?
Тас молаңда тыншығанмен тіршілік,
Баспанаңда қыңсылайды Қанденің.
Бітпей, күтпей «үйте жүр мен бүйте жүр»
Жібек еді...
Жүнге айналды жүйке – жыр.
Барда даттап,
Жоқта жоқтап қинайтын
Ит өмір-ай,
Ит өмір-ай,
Ит өмір!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешегі кербез жиырмабес...

  • 0
  • 0

Кешегі кербез мəз емес жігіттің жайы –
Тақырдай қаңсып таусылды жіліктің майы.
Төзімді жалап-жұқтаған төсекке ене
Өзеуреп өшіп қалады қос өкпе неге?

Толық

Алақанымнан ұшқан аққуым

  • 0
  • 0

Алақанымнан ұшқан аққуым,
Барасың ұзап шалғайға,
Қанатың, қалқам, талмай ма?
Жаныңа медет болғай да

Толық

Жазықсыз жүрек, жас жүрек...

  • 0
  • 0

Байғұс қыз,
Балаң көңiл байғұс бала,
Қолыңмен жанып тұрған жайды ұстама!
Ұстама!

Толық

Қарап көріңіз