Өлең, жыр, ақындар

Қабір

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 683
Өлді...
Көмді...
Келді...
Кетті...
«Қайыр-қош!..»
Ажал шіркін кімді кімнен айырмас?
Қорымжайға келгенімен, қонбайды
Қосағың да – күн кешегі қойындас.
Қу тірлік-ай...
Несіне оның дəндедің,
Таусылған соң талқаның мен əл-демің?
Тас молаңда тыншығанмен тіршілік,
Баспанаңда қыңсылайды Қанденің.
Бітпей, күтпей «үйте жүр мен бүйте жүр»
Жібек еді...
Жүнге айналды жүйке – жыр.
Барда даттап,
Жоқта жоқтап қинайтын
Ит өмір-ай,
Ит өмір-ай,
Ит өмір!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аямай-ақ қой менi, аямай-ақ

  • 0
  • 0

Аямай-ақ қой менi, аямай-ақ
Бiрi екен деп ақынның жалаңаяқ.
Сенiң құлқың – құныкер қу дүние,
Менiң мүлкiм – тар кепеш, табақ-аяқ…

Толық

Індет

  • 0
  • 0

Қазақта кім ішпеген бұл арақты..,
Қайтеміз жаттан іздеп кінəратты?
Шөлмегін қолындағы шошаңдатып,
Бір тойда бір қария «уралапты».

Толық

Марфуғаға

  • 0
  • 0

Бейiлi мейiр-қайырлы,
Жiбектей жаны үлбiрек,
Есiмнен менi айырды
Елжiреп тұрған бiр жүрек.

Толық

Қарап көріңіз