Өлең, жыр, ақындар

Қабір

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 807
Өлді...
Көмді...
Келді...
Кетті...
«Қайыр-қош!..»
Ажал шіркін кімді кімнен айырмас?
Қорымжайға келгенімен, қонбайды
Қосағың да – күн кешегі қойындас.
Қу тірлік-ай...
Несіне оның дəндедің,
Таусылған соң талқаның мен əл-демің?
Тас молаңда тыншығанмен тіршілік,
Баспанаңда қыңсылайды Қанденің.
Бітпей, күтпей «үйте жүр мен бүйте жүр»
Жібек еді...
Жүнге айналды жүйке – жыр.
Барда даттап,
Жоқта жоқтап қинайтын
Ит өмір-ай,
Ит өмір-ай,
Ит өмір!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құс

  • 0
  • 0

Өлгеннен соң мың сұңқылда, мың қайғыр,
Енді қайтып тумайды ғой мұндай жыр:
Қыстыгүні қауырсыны түлеген
Құстың үнін құба таңнан тыңдай жүр.

Толық

Тағдырым-ай

  • 0
  • 0

Тағдырым-ай,
Тағдырым-ай,
Тағдырым,
Таңдайыма тамызсаңшы таң нұрын.

Толық

Қарағым – Қайың қалтырап тоңды

  • 0
  • 0

Қарағым – Қайың қалтырап тоңды,
Үзіліп үні таңдайдан.
Өртемеңдерші жапырақтарды,
Сағынышымдай сарғайған.

Толық

Қарап көріңіз