Өлең, жыр, ақындар

Адамдық

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 545
Қаласаң, қоныс тынығар,
Қаласаң, доспын сыр ұғар.
Қалтырап тоңған шағында
Қаласаң, отпын жылынар.
Қаласаң, тіпті өзіңмін,
Қаласаң қара көзіңмін.
Есейген көптің арманы –
Қаласаң, бала кезіңмін.
Қаласаң, көкте күніңмін,
Қаласаң, аға-ініңмін.
Өміріңнің жалғасы
Қаласаң, көктер гүліңмін.
Қаласаң, адал жарыңмын,
Қаласаң, тіпті барыңмын.
Қаласаң, мені дос тұтсаң,
Демессің әсте жанылдым.
Жанымды достым, адал үк!
Анамның аты – адалдық.
Ағасы – ақыл, інісі – ар,
Біліп ал атым адамдық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңсің поэзия Гималайы

  • 0
  • 0

Жүргенде жігері құм, арманда адам,
Сен соның азаттығын армандаған
Бірі едің ізгі жанның қармағына
Өлеңнен өзге күрес қармалмаған.

Толық

Сильваға

  • 0
  • 0

«Сыйлашы» деп қайта-қайта қылқылдап,
Бір «сараңнан» сұрап алған бұл кітап
Арараттан аққан мөлдір көз екен
Сусындатар шипа судай бұрқылдап.

Толық

Концерт

  • 0
  • 0

Театр іші лық толы адам,
Сөнді шам.
Жым-жырт.
Жұрт тына қалған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар