Өлең, жыр, ақындар

Адамдық

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 711
Қаласаң, қоныс тынығар,
Қаласаң, доспын сыр ұғар.
Қалтырап тоңған шағында
Қаласаң, отпын жылынар.
Қаласаң, тіпті өзіңмін,
Қаласаң қара көзіңмін.
Есейген көптің арманы –
Қаласаң, бала кезіңмін.
Қаласаң, көкте күніңмін,
Қаласаң, аға-ініңмін.
Өміріңнің жалғасы
Қаласаң, көктер гүліңмін.
Қаласаң, адал жарыңмын,
Қаласаң, тіпті барыңмын.
Қаласаң, мені дос тұтсаң,
Демессің әсте жанылдым.
Жанымды достым, адал үк!
Анамның аты – адалдық.
Ағасы – ақыл, інісі – ар,
Біліп ал атым адамдық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биші

  • 0
  • 0

Жанарды жаулаған сымбаты
Шебер қолдан шыққан мүсіндей
Алақанға алып қондырсаң
Қоярдай жерге әсте түсірмей.

Толық

Дедім бе ұнамайсың

  • 0
  • 0

Дедім бе ұнамайсың,
Неліктен кінәлайсың?
Өкпе-назыңа жауап
Ісіңнен сұрағайсың.

Толық

Жоқ

  • 0
  • 0

Қайран жер, ана!
Сен — ана, ел — бала.
Көрмедің не ғана!
Кешпедің нендей күй

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар