Өлең, жыр, ақындар

Құдайы қонақ

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 519
Қарамай-ақ сергелдең, сейіліне,
Үңілмей-ақ оның іш пейіліне.
«Үйден ұзап шыққан соң мүсәпір» деп.
Жолаушыны бөлейді мейірімге.
Танымасын мейлі оны бәрі бір бәс,
Төр ұсынып, алдына қояды ас.
Жоғы болса, түгендеп қадарынша,
Берер, бірақ бір тиын ақы алмас.
Мұндайларды «құдайы қонақ» дейді.
Өз несібі қонақтың болады дейді.
«Бір күн дәмдес болғанға, қырық күн сәлем»
Соныменен орыны толады дейді.
Көңілінде болмайтын теңгедей бұлт,
Міне, біздің қазекең осындай жұрт.
Тағы бірі салтының – мықты ұстаған
Қора-қопсы бекітіп, салмайды кілт.
Күн көреді күресін шоқып қарға,
«Жер – тебіңгі, әуе – айна» пейілі тарға..,
Бұл қазақ деп тани бер кезіксеңіз,
Мол дастарқан, кең пейіл тірлік барға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңсің поэзия Гималайы

  • 0
  • 0

Жүргенде жігері құм, арманда адам,
Сен соның азаттығын армандаған
Бірі едің ізгі жанның қармағына
Өлеңнен өзге күрес қармалмаған.

Толық

Алау сезім

  • 0
  • 0

Алау сезім қанатында
Көңіл көпті қиялдайды.
Қонбайынша құзар шыңға
Арманнан бой тыя алмайды.

Толық

Роза

  • 0
  • 0

Асықтай жонған
аяулы қызы қазақтың,
Қаршадайыңнан
тұлпарын мініп талаптың,

Толық

Қарап көріңіз