Өлең, жыр, ақындар

Бір доцентке

  • 09.08.2021
  • 0
  • 0
  • 461
Жадымда жоқ, бұрнағы күн, кеше ме,
Бір доцентке ұшырастым көшеде.
Сәлемдессем Алатауға қарайды,
Шолғысы жоқ төмпешікті, маңайды.
Ертеңінде профессордың жанында,
Келе жатсам институт бағында,
Әлгі доцент көріп жылмаң қағады,
Сұрап жатыр үйді, бала-шағаны.
— Қалай өзі, һәм, иә, жаттаймыз,
Сембі сайын сізді іздейміз, таппаймыз.
Коллективте тату едік, Тіпті біз
Есіңізден шықтық білем, ұмыттыңыз.
— Судыраған болайын-ау сөзіңе,
Дәйім сенің түсу үшін көзіңе,
Кезек күтпес ісім болып, Ертелеп
Профессорды жүре алам ба жетелеп.
Болады екен адамдар да бұл сынды!
— Деп жүрегім бір сот ауыр күрсінді.
Осылардан сонылап із қалмаса,
Әттең сонау болашаққа бармаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын болып не керек

  • 0
  • 0

Ақын болып не керек,
Аузың уәлі болмаса.
Айтқаныңа ел ұйып,
Көкірегіне сөзің қонбаса.

Толық

Кремльде туған ой

  • 0
  • 0

Дейді ғой жұрт
«тағдырынан озад кім?»
Мен де өзімнің тағдырыма ғажаппын.
Кремльдің үлкен залында отырмын,

Толық

Жайлауда

  • 0
  • 0

Тау қойнауы.
Мөлдір бұлақ.
Жағасында малшы ауылы.
Іргесінде кіл арғымақ,

Толық

Қарап көріңіз