Өлең, жыр, ақындар

Дауылдан туған

  • 12.08.2021
  • 0
  • 0
  • 429
(Николай Островскийге)

Ол дауылда туды да,
Дауылда қақты қанатты.
Сескене ме дауылдан
Дауылдай күшті талапты.
Бетке сабап балауса
Қанатымен дауылды.
Сынса да қанат сыр бермей
Демеді ол ауырды.
Шырқап шығып биікке
Төкті сөздің нөсерін,
Сеніп осы нөсерден
Гүл-бәйшешек өсерін.
Төңкерілген аспанға
Сырлы алтын ошақтай.
Дауылды нөсер артынан,
Шағылған күнге қосақтай.
Поэзия кегінде
Жайнады сұлу сөздері.
Мәңгі меруерт сөзіндей,
Өзі бірақ төзбеді.
Сынған қанат, суыққа
Шалынған жүрек ақынды
Жеңді. Оны жер-ана
«Кел, ұлым!» деп шақырды.
Ет жүрек ере алмады,
Жер-ана оны бөледі,
Жас қабірін жайнатты
Жайнаған сөздің веногі.

1934



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге тудым

  • 0
  • 0

Бір жетім баланың аузынан
Анамнан жарық көріп туған күннен,
Өмірде сәуле көрмей жүрген бір мен.
Басқадай балдан тәтті тұрмыс іздеп,

Толық

Жас қайрат

  • 0
  • 0

Жас қайрат күндей қайнап, гүлдей жайнап,
Құлындай емін-еркін далада ойнап,
Қолға түскен шынжырлы бұғалықты,
Дырылдатып, сүйретіп кетті бойлап.

Толық

Алжыған айдаһар

  • 0
  • 0

Ертеде адамзаттық ұшқыр қиял,
Шындықты ертегі қып ойға сияр:
«Бар,— депті,— жерді ораған бір айдаһар,
Денесін түнде созып, күндіз жияр».

Толық

Қарап көріңіз