Өлең, жыр, ақындар

Күнмен бірге жасайды (екінші өлең)

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 443
(Тайырдың азасына)

Мөлтілдеп қанды жасқа толғанда көз,
Тұрғанда жан жаншылып, болып ез-ез,
Мезгілсіз сөнген шақта жалынды ақын,
Не деуге түспей қалды аузыма сөз.
Түскені — «Тайыр!» деген ардақты ат.
Денеме сол сөз ғана берді қуат.
Қайғының қара бұлты басқан жанға,
Есімі күн боп шықты жәйма-шуақ.
Аздаған сөз оралды сонда тілге,
Жырымен соққан сарай, берік ірге,—
Жароков Тайыр ақын жасай бермек
«Тіл қатқан» мәңгі сөнбес күнмен бірге.

1965



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бостандық

  • 0
  • 0

Бай, мырзаға басыңды иіп жалынып,
Төрелерге «құдайым» деп табынып,
Ақысыз, пұлсыз, бір аяқ асқа жұмыс қып,
Жүруші едің қысы-жазы сарылып.

Толық

Егделік туралы

  • 0
  • 0

Көңілім де, денем де жас деп жүріп,
Егде тартып қалыппын абайсызда:
Мысалы, — жас шағымда ызғар, мұзға
Ұйықтай қалсам оянғам бойым жылып.

Толық

Бір ескерткіш жайында

  • 0
  • 0

Радвилайте Варвара
Дейтін бір сұлу болыпты.
Зигманд Август таң қала
Ғашық боп оны торыпты.

Толық

Қарап көріңіз