Өлең, жыр, ақындар

Күнмен бірге жасайды (екінші өлең)

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 310
(Тайырдың азасына)

Мөлтілдеп қанды жасқа толғанда көз,
Тұрғанда жан жаншылып, болып ез-ез,
Мезгілсіз сөнген шақта жалынды ақын,
Не деуге түспей қалды аузыма сөз.
Түскені — «Тайыр!» деген ардақты ат.
Денеме сол сөз ғана берді қуат.
Қайғының қара бұлты басқан жанға,
Есімі күн боп шықты жәйма-шуақ.
Аздаған сөз оралды сонда тілге,
Жырымен соққан сарай, берік ірге,—
Жароков Тайыр ақын жасай бермек
«Тіл қатқан» мәңгі сөнбес күнмен бірге.

1965



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балқаш

  • 0
  • 0

Кешегі құлан өтпес бұл батпақ шөл,
Көрмеген орын теуіп мекендеп ел,
Ормансыз, бетегесіз, сусыз, құмсыз,
Үйіріп қу топырағын есетін жел.

Толық

Сырласу

  • 0
  • 0

«Советтік сөзге қаламы
Көрмеген әсте мұқалып
Мұны жазған адамы —
Кәдімгі Сәбит Мұқанов».—

Толық

Балқаштың түні

  • 0
  • 0

Түн. Кең дала қалғыған секілденіп
Үнсіз тұр. Аспанда жоқ шөкім бұлт.
Сәулесі жұлдыздардың шабақтардай,
Бір сүңгіп, бір малтиды суда тұнық.

Толық

Қарап көріңіз