Өлең, жыр, ақындар

Бұлбұл құс

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 497
Не бар онда? Не деген жұмбақ самал?
Шығыстың жолдаған сәлемі емес пе екен,
Ойда жоқтан жаңа леп келіп есіп,
Менің қайғы-мұңымды емдеп жазар ма екен?
Шалшық көлшіктердің үстінде ойнақтап,
Шаңғыта, бұтақтарды сылдыр қағып,
Топ болып ұшқан шыбын-шіркей,
Қуады қызғылт күркеге.
Жағалаудың сазды салқын самалы,
Бетке жағымды ұрып тұр,
Төбелі жерде жайқала өскен жүзімдер,
Күннің ыстық нұрын сүйіп тұр.
Жүздеген сүйікті есімдермен, досыммен бірге
Мұң-қайғыға батырып жіберген.
Далада қараңғы, кештерді түсіріп,
Ал мені тек еркелетумен.
Алға бас, енді, ақжүрек,
Барша жанды, сені күткен, қуантқын!
Қуанышым қойныма симай,
Дастарханды дархан қалама барам.
Бар махаббаттар таңғажайып,
Жаңарту, жасарту –
Бұл біздің еріндердің қосылғаны,
Біздердің ойымыздың бір болғаны.

1815



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Парабаза

  • 0
  • 0

Тұрғанда бұрқап жыр жаның
Қиялға құл ең өзің де.
Білсем деп өмір сыр-мәнін,
Асықтың білім, сезімге.

Толық

Могометтің сөздері

  • 0
  • 0

Дұшпандар өлгендеріне қаншама қайғырып жылағанмен,
Мерт болғандар, көмілген мүрделер қайтып келмес енді.
Өлген ағайындарына қайғырып біздер ме жылайтындар,
Біздің ағайындар аспанға биіктеп самғап ұшар!

Толық

Кездесу мен қоштасу

  • 0
  • 0

Көңілім отқа оранған, күшім де жоқ енді,
Тезірек егерлеп атты далаға ұшқым келеді!
Тау жағасын қараңғылық, ымырт басып,
Айналам тұңғиыққа оранып, кеш те болды.

Толық

Қарап көріңіз