Өлең, жыр, ақындар

Көңілім-ай

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 219
Көңілім-ай әр неге шалқымалы,
Тебірентер қаздың да қаңқыл-әні!
Мына қайран өмірдің шын болмысын,
Кім біледі, көргем жоқ бәлкім әлі?!.

Талға қарап, жапырақтар тыраулаған,
Дөңбекшіген жүрегім мұң аулаған.
Көпке түгіл, кәдімгі шөпке де осы
Жетпей жүрген сияқты ұнау маған?!

Пендемін ғой мен де бір, мұңы қалың.
Өз ойымнан суынып, жылынамын.
Сүйгендегі сезімім періште ме?
Қашан соны, шіркін-ай, ұғынамын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезімің

  • 0
  • 0

Сезімің
суалды деп сезіктен бе,
Сөз боратпа,
мен жайлы кезіккенге

Толық

Найзатас

  • 0
  • 0

Бұлттарды дүлей жосылған,
Найзатас ұшы түйреген.
Айналдым әзиз басыңнан,
Құлжалар ғана билеген.

Толық

Адасу...

  • 0
  • 0

Көңіл де,
Бесқасқам да ала қашып,
Тау ішінде адастым, қара басып.
Ай тумаған.

Толық

Қарап көріңіз