Өлең, жыр, ақындар

Адасу...

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 457
Көк тұманға қамалсаң,
Естімейді тау керең.
Жартас болып жаралсам,
Жаңғырмай-ақ, ау дер ем!
Іште толған шерімнен,
Ызғырық жел үдейді,
Нәзік болып көрінген,
Жапырақтар үрейлі
Бір шетіне Баспанның,
Жетті жирен жорғалап.
Жұлдыз көзін-Аспанның,
Ағызып жүр жарғанат.
Жиренімді жел бүріп,
Жер ортада тоқтадым.
Көк жүзіне телміріп,
Темірқазық таппадым.
Күреңімді күрмедім,
Күдер үзіп Аспаннан,
Менің алғаш сүрлеуім
Адасудан басталған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абадан

  • 0
  • 0

Тәңір-Ійем – Тау.
Ақпан...
Нұр бусанта, таң атқан.
Сирағымда – жау-қақпан.

Толық

Апа!

  • 0
  • 0

Ұмытқам жоқ
Апа жан-малтаңды әлі,
Шөл басатын
сол еді қалтамдағы.

Толық

Ызамды келтірген

  • 0
  • 0

Ызамды келтірген,
Көңілдің қыжылы-ай!
Ішінен кертілген,
Мен де бір мүжік Ай!

Толық

Қарап көріңіз