Өлең, жыр, ақындар

Адасу...

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 397
Көк тұманға қамалсаң,
Естімейді тау керең.
Жартас болып жаралсам,
Жаңғырмай-ақ, ау дер ем!
Іште толған шерімнен,
Ызғырық жел үдейді,
Нәзік болып көрінген,
Жапырақтар үрейлі
Бір шетіне Баспанның,
Жетті жирен жорғалап.
Жұлдыз көзін-Аспанның,
Ағызып жүр жарғанат.
Жиренімді жел бүріп,
Жер ортада тоқтадым.
Көк жүзіне телміріп,
Темірқазық таппадым.
Күреңімді күрмедім,
Күдер үзіп Аспаннан,
Менің алғаш сүрлеуім
Адасудан басталған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаражал

  • 0
  • 0

Менің жаным қоштасуға осал-ақ,
Туған жердің тауын жүрмін тасалап.
Қаражалға қағанағын жаруға,
Қара бұлттар көп келеді бошалап.

Толық

Адасу...

  • 0
  • 0

Көңіл де,
Бесқасқам да ала қашып,
Тау ішінде адастым, қара басып.
Ай тумаған.

Толық

Көңілім-ай

  • 0
  • 0

Көңілім-ай әр неге шалқымалы,
Тебірентер қаздың да қаңқыл-әні!
Мына қайран өмірдің шын болмысын,
Кім біледі, көргем жоқ бәлкім әлі?!.

Толық

Қарап көріңіз