Өлең, жыр, ақындар

Адасу...

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 414
Көк тұманға қамалсаң,
Естімейді тау керең.
Жартас болып жаралсам,
Жаңғырмай-ақ, ау дер ем!
Іште толған шерімнен,
Ызғырық жел үдейді,
Нәзік болып көрінген,
Жапырақтар үрейлі
Бір шетіне Баспанның,
Жетті жирен жорғалап.
Жұлдыз көзін-Аспанның,
Ағызып жүр жарғанат.
Жиренімді жел бүріп,
Жер ортада тоқтадым.
Көк жүзіне телміріп,
Темірқазық таппадым.
Күреңімді күрмедім,
Күдер үзіп Аспаннан,
Менің алғаш сүрлеуім
Адасудан басталған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терезем

  • 0
  • 0

Тереземді бір ашамын, бір жауып.
Қарамақпал түн келді.
Көңілдегі пәк ойларым бүр жарып,
жұлдызданып үлгерді.

Толық

Қаражал

  • 0
  • 0

Менің жаным қоштасуға осал-ақ,
Туған жердің тауын жүрмін тасалап.
Қаражалға қағанағын жаруға,
Қара бұлттар көп келеді бошалап.

Толық

Арқыраса тарпаң күреңім

  • 0
  • 0

Арқыраса тарпаң күреңім,
Бал-бұл да жанар түр-өңім.
Көнеден қалған көзімсің,
Күміс көмкерген жүгенім.

Толық

Қарап көріңіз