Өлең, жыр, ақындар

Адасу...

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 340
Көк тұманға қамалсаң,
Естімейді тау керең.
Жартас болып жаралсам,
Жаңғырмай-ақ, ау дер ем!
Іште толған шерімнен,
Ызғырық жел үдейді,
Нәзік болып көрінген,
Жапырақтар үрейлі
Бір шетіне Баспанның,
Жетті жирен жорғалап.
Жұлдыз көзін-Аспанның,
Ағызып жүр жарғанат.
Жиренімді жел бүріп,
Жер ортада тоқтадым.
Көк жүзіне телміріп,
Темірқазық таппадым.
Күреңімді күрмедім,
Күдер үзіп Аспаннан,
Менің алғаш сүрлеуім
Адасудан басталған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүмбіле

  • 0
  • 0

О, Сүмбіле сүттей-ақ,
ұзақ күнім қысқарды.
Қарашаны күтпей-ақ,
қыр асырдым құстарды.

Толық

Найзатас

  • 0
  • 0

Бұлттарды дүлей жосылған,
Найзатас ұшы түйреген.
Айналдым әзиз басыңнан,
Құлжалар ғана билеген.

Толық

Апа!

  • 0
  • 0

Ұмытқам жоқ
Апа жан-малтаңды әлі,
Шөл басатын
сол еді қалтамдағы.

Толық

Қарап көріңіз