Өлең, жыр, ақындар

Сен...

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 350
Сен сөзсің.
Жұрнағы кетіп, түбірі қалған.
Сен әнсің.
Әуені кетіп күбірі қалған.
Сен құссың.
Дәрмені кетіп шыбыны қалған.
Сен өлеңсің.
Жазылмай мида тынығып алған.

Сен шырақсың,
Жарығы кетіп сұлбасы қалған.
Авто тұрақсың.
Көлігі кетіп, құр басы қалған.
Сен хатсың.
Иесін тауып оқылмай қалған.
Сен қонақсың.
Ұмытылып шақырмай қалған.

Болмашы сарсаң,
Табылар деме қайтып дерегі.
Қасыңа барсам,
Бәрі де саған қайтып келеді:

Түбір мен жұрнақ өбіскен кезде,
Әні мен ғажап келіскен кезде,
Қанаты құстың қағылған кезде,
Бақыттан шырақ жағылған кезде,
Кеткен көлігің оралған кезде,
Төңірек түгел жаңарған кезде,

Дастархан жасап,
Сен келеді деп тосып отырсам.
Дірілдеп қолым,
Қатыңды жазған оқып отырсам.
Ойлап толғанып,
Өзімді өзім құр алдадым мен.
Шын солай болса,
Қайтетін едің?
Біле алмадым мен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табындым мен

  • 0
  • 0

- Бір тал шашың өрілмей қалып қапты-ау,
Қуан досым көп өтпей хат келеді,
Хат тасушы бір хабар ап келеді - ,
Десе досым хат келіп қалатындай,

Толық

Қырсығады екем

  • 0
  • 0

Мазасыз ойлар сен келсең сап тынады екен,
Қасыма менің кідіріп бақ тұрады екен.
Әуре болып несіне келдің дегенмен,
Көңілім сені көргенді жақтырады екен.

Толық

Таңғы көкек дауысы

  • 0
  • 0

«Ән салып жүрсем болды, жетед» деген,
Қарамай шаранаға секектеген,
Сол құсты қадірледі не себепті,
Жайлау бар туған жерде Көкек деген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар