Өткен күндер мазалады көп мені

Өткен күндер мазалады көп мені,
(Күлген бейнең көз алдымнан кетпеді).
Біздерге ортақ ештеңе де жоқ деме,
Ай менен күн бар жұлдыздар, оттегі.

Солар бар да жер үстінде жұптармыз,
Күнге қарап мөлдіреген шықтармыз.
Айға қарап ұзақ түнде сыр шертіп,
Жұлдыздардан сезім сырын ұққанбыз.

Сені маған көрсетпейді төңірек,
(Жер жарықтық жаралыпты кеңірек)
Терең тыныс алғанымда сені ойлап,
Көкірегіме көп оттегі көмілед…

Кең болса да жердің бағыт бар тұсы,
Тауып алар бағдаршысы бар кісі
Қамдамақ боп сен күрсінген сәттерде,
Оттегінің саған кетті жартысы.

Көбелек те қатар ұшад гүлдерден.
Мысалдар көп, (сұрай көрме түндерден)
Маңайыңда жүрген жанда не арман,
Мына өмірдің театрын бір көрген?!

---