Өлең, жыр, ақындар

Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1968
Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан,
Сиғызып тұр қалайша қиялды аспан.
Жалғыздықтан көңілді құлазыған,
Күзге жаба салыппыз ұялмастан.

Жасыл бояу көктемді көрікті етті,
Жас балаша көңілді еліктетті.
Біздей емес тұрақсыз, ай менен күн,
Күндегіше даламды көріп кетті.

Адастырмас ешқашан біздегі арман,
Көкте қалқыр қырандай, жүзге қонған.
Ат шаптырған ауылда ағайынның,
Тойларынан айналдым күзде болған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Жездеге жыр

  • 0
  • 0

Тарту етіп тағдырың жезделікті,
Бір кездегі мінезің өзгеріпті.
Мейір шапағатыңды көз көріпті,
Жыр арнайтын өзіңе кез келіпті.

Толық

Жасырамын сөзімді

  • 0
  • 0

Болсам ба екен жаныңның құрбандығы,
Көркін ашып бағыңның тұрған гүлі.
Саған айтқан сөздерім жазған жырым,
Айтылмаған сөзімнің мыңнан бірі.

Толық

Қарап көріңіз