Өлең, жыр, ақындар

Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1997
Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан,
Сиғызып тұр қалайша қиялды аспан.
Жалғыздықтан көңілді құлазыған,
Күзге жаба салыппыз ұялмастан.

Жасыл бояу көктемді көрікті етті,
Жас балаша көңілді еліктетті.
Біздей емес тұрақсыз, ай менен күн,
Күндегіше даламды көріп кетті.

Адастырмас ешқашан біздегі арман,
Көкте қалқыр қырандай, жүзге қонған.
Ат шаптырған ауылда ағайынның,
Тойларынан айналдым күзде болған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіне шексіз тартатын қайың

  • 0
  • 0

Өзіне шексіз тартатын қайың,
Қайтатын едім жыр тыңдап.
Оспанқан әзіл айтатындайын,
Күлетін бұлақ сылқылдап.

Толық

Көзіме бір көрінсең..

  • 0
  • 0

Не болар сағынышты сарқып алса,
Сезімді өзге біреу тартып алса?
Қасыма кел демеспін, жолдар жабық,
Көзге бір көрінудің нарқы қанша?!

Толық

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер