Өлең, жыр, ақындар

Сынар жері

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 359
Табиғатың солай ғой, еңселісің,
(Сырттай сені елемей елітеді ішім)
Ат арытып ауылға келгеніңде,
Елестеттің ғашықтық ертегісін.

Амандастым қол беріп дедім іштей,
«сен бақытты шығарсың ең кемінде»
Төрт қауырсын қаламдай саусақтарым,
Қап қойды саусағыңның шеңгелінде.

Сағынышқа айналған сырды ақтардың,
Мұң ұялап көзіңнің қыйығына.
Бойым сұңғақ деуші едім төбем әрең,
Теңесіп тұрғандай ма ыйығыңа?!

Бара жатты нәзік боп сырың мүлде,
Сүйінуге бола ма күйінуге?
Ійілмесең жақсы еді,мынау тұлға,
Жаралмаған қыздарға ійілуге!

Қалды артта көктемім,күз алдымда,
Аласарар жері бар құзардың да.
Мың күн сынбас болаттың сынар жері,
Жігіттің сыр шертуі қыз алдында,
Жігіттің мұң шағуы қыз алдында!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен бе әлде

  • 0
  • 0

Бұтақ-бұрым ақ лентамен өрілді,
Ақ бояумен сырлады қыс жолымды.
Саған деген көңілімнің алдында,
Ақша қарды шаң басқандай көрінді…

Толық

Көктем келер

  • 0
  • 0

Бұлт айықса аспанды тұмшаламай,
Өтер ме едік алаңсыз күн санамай.
Жатыр дел-сал алматы туыттан соң,
Талығып қалғып кеткен тұмса анадай.

Толық

Сұрғылт дүние

  • 0
  • 0

Аспан сұрғылт, көтерілген шаң шығар,
Қасым киген шинел ме әлде жайылған?
Онсыз дағы пәс көңілім жаншылар,
Жараланған солдаттан жоқ айырмам.

Толық

Қарап көріңіз