Ең соңғы алау
- 0
- 0
Дарқан дала жамылып көлеңкені,
Кешкі шуақ шақырды жел еркені.
Қимастықпен қиылған қыз баладай,
Күн қия алмай барады кең өлкені.
Қар
Далада қапалақтап қар жауып тұр,Өзінің ізін өзі жасырып.
Айнала ымырт құшағында мүлгіген.
Құлайды кіршіксіз ұшқындар жерге асығып…
Тұмса қиялдың тереңіне сүңгіген
әлдекім ескі әуенді есіне түсіре алмай әуре,
Алақанына қонған қар ериді баяу,
Өз салмағын көтере алмай адасқан ұлпадай зәуде,
Үзілген әуезді іздейді, көңілі қаяу…
Әйнек ішін дымқыл бу басқан, мұнар…
Жетім сәуле діріл қағады, ұмсынып.
Ана омырауынан уыз сорған сәбидей құмар,
Неткен риясыз тіршілік!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қоңыр кештерде өрген ойларым
- 0
- 0
Қоңыр кештерде өрген ойларым
Қайырусыз кеткен түзге…
Қыраулы сезім құндақтап көңіл орманын,
Қолаты қорған бола алмас қоңырқай гүлге.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Күштіііі -
Қарлығаш
Өте керемет
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі