Уақыт жыры
- 0
- 0
Уақыт – ысқырып ұшқан жебе...
Яки, тау басында қалған кеме...
Мәңгіге тоқтаған.
Ол бірақ ғасырлар қойнауының ішінен
Қар
Далада қапалақтап қар жауып тұр,Өзінің ізін өзі жасырып.
Айнала ымырт құшағында мүлгіген.
Құлайды кіршіксіз ұшқындар жерге асығып…
Тұмса қиялдың тереңіне сүңгіген
әлдекім ескі әуенді есіне түсіре алмай әуре,
Алақанына қонған қар ериді баяу,
Өз салмағын көтере алмай адасқан ұлпадай зәуде,
Үзілген әуезді іздейді, көңілі қаяу…
Әйнек ішін дымқыл бу басқан, мұнар…
Жетім сәуле діріл қағады, ұмсынып.
Ана омырауынан уыз сорған сәбидей құмар,
Неткен риясыз тіршілік!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Вокзал. Таң
- 0
- 0
Адамдар адасқан вокзал,
Ешкімнің жасына сенбес.
Қарсы алып алатын жандар,
Шығарып салуға келмес.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айзере
Жақсы Күшті -
9ә Элдар 204
Оквндар -
9ә Элдар 204
САУАТЫ ОКЫ -
Аян
Өте керемет
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі