Өлең, жыр, ақындар

Қар

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Далада қапалақтап қар жауып тұр,
Өзінің ізін өзі жасырып.
Айнала ымырт құшағында мүлгіген.
Құлайды кіршіксіз ұшқындар жерге асығып…

Тұмса қиялдың тереңіне сүңгіген
әлдекім ескі әуенді есіне түсіре алмай әуре,
Алақанына қонған қар ериді баяу,
Өз салмағын көтере алмай адасқан ұлпадай зәуде,
Үзілген әуезді іздейді, көңілі қаяу…

Әйнек ішін дымқыл бу басқан, мұнар…
Жетім сәуле діріл қағады, ұмсынып.
Ана омырауынан уыз сорған сәбидей құмар,
Неткен риясыз тіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боздақ

  • 0
  • 0

...Досым, мені тыңда сен,
Сайтанмен де көңілдес,
Құдаймен де мұңдас ем.
Кеудемдегі жарамен қарсы алып ем таңды мың,

Толық

Өрмекші

  • 0
  • 0

Екі дәуірдің арасын бөлген
ақжал толқынды өзен,
Кешіп өтудің мүмкін еместігін
жон арқаңмен сезесің.

Толық

Жылқы

  • 0
  • 0

...Шүу, жануар, шап кәні!
Алауласын алдыңнан түнгі дала оттары.
Кекіліңе шыт байлап кетейін бір зымырап,
Көкжиектің төсінде жатыр менің құбылам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер