Өлең, жыр, ақындар

Қайың жасы

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 429
Түпсіз аспан қабағымен тұнжырап,
Бұтақтары бір түзеліп, бір құлап,
Жылмен келер жоқтап әнші бұлбұлын,
Жел өтінде жалғыз қайың тұр жылап.
Сезінеді куә болып бәрін күн,
Әлемдегі сыры бар ғой әр үннің.
Жапырақтары үзіледі жерге ағып,
Көз жасына ұқсап мұңды арудың.
Сабағында айтылмаған сыр бардай,
Назар салмай өтіп жатыр жылдар жай.
Тағдырына риза болмай өзінің,
Жел өтінде сырнай тартып тұрғандай.
Әрбір күн мен шығарып сап әр айды,
Жарық сәуле қайың шашын тарайды.
Жылап тұрып: «Жапырағым ба менің», – деп,
Түнгі жарық жұлдыздарға қарайды.
Түсіргендей жапырағын жел қағып,
Жеткізе алмай жалғыздығын елге анық,
Ару қайың білмейді аспан – қайыңның
Жұлдызының құларын да жерге ағып.
Адам басын жасап ойнар тағдыр доп,
Тағдыр өмір сабағында қалғыр көп.
Білмей ме екен қайың аспан көз жасы
Жауатынын жерге жұлдыз жаңбыр боп?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі сыр

  • 0
  • 0

Көңіл тұман...
арасына ай батқан,
Тірі жан жоқ. Тіл қататын аймақтан.
Тереземе құлап түсті қураған,

Толық

О, көктем, келдім саған барымды алып

  • 0
  • 0

О, көктем, келдім саған барымды алып,
Өзің біл, өте шықсаң сағымданып.
Үміттің жиырма бесте жансам деген,
Отыз бес, бересің бе шамын жағып?

Толық

Сағынбаймын бұрынғыдай елеңдеп

  • 0
  • 0

Сағынбаймын бұрынғыдай елеңдеп,
Сауықтырмас өлең енді мені емдеп.
Жол үстінде жарығым бар көрем деп,
Адасыппын сол жарыққа сенем деп.

Толық

Қарап көріңіз