Өлең, жыр, ақындар

Қайың жасы

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 510
Түпсіз аспан қабағымен тұнжырап,
Бұтақтары бір түзеліп, бір құлап,
Жылмен келер жоқтап әнші бұлбұлын,
Жел өтінде жалғыз қайың тұр жылап.
Сезінеді куә болып бәрін күн,
Әлемдегі сыры бар ғой әр үннің.
Жапырақтары үзіледі жерге ағып,
Көз жасына ұқсап мұңды арудың.
Сабағында айтылмаған сыр бардай,
Назар салмай өтіп жатыр жылдар жай.
Тағдырына риза болмай өзінің,
Жел өтінде сырнай тартып тұрғандай.
Әрбір күн мен шығарып сап әр айды,
Жарық сәуле қайың шашын тарайды.
Жылап тұрып: «Жапырағым ба менің», – деп,
Түнгі жарық жұлдыздарға қарайды.
Түсіргендей жапырағын жел қағып,
Жеткізе алмай жалғыздығын елге анық,
Ару қайың білмейді аспан – қайыңның
Жұлдызының құларын да жерге ағып.
Адам басын жасап ойнар тағдыр доп,
Тағдыр өмір сабағында қалғыр көп.
Білмей ме екен қайың аспан көз жасы
Жауатынын жерге жұлдыз жаңбыр боп?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болашаққа берейін сөз кезегін

  • 0
  • 0

Бұл өмірден біреулер жерінеді,
Ерінеді, зерігіп, керіледі.
Кәрі дүние баланың көздеріне
Жаралғандай жаңадан көрінеді...

Толық

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн

  • 0
  • 0

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн,
Еңсемді басып езеді.
Тұманнан туған бұл жырдың,
Көрінбес көзге өзегі.

Толық

Біреу келіп өмірден біреу кетіп барады

  • 0
  • 0

Біреу келіп өмірден біреу кетіп барады,
Сусылдайды уақыттың толмай аппақ парағы.
Біреу ашқан қақпаны біреу мәңгі жабады,
Бәрін-бәрін бағады күндердің көз, қабағы...

Толық

Қарап көріңіз