Қайың жасы
Түпсіз аспан қабағымен тұнжырап,
Бұтақтары бір түзеліп, бір құлап,
Жылмен келер жоқтап әнші бұлбұлын,
Жел өтінде жалғыз қайың тұр жылап.
Сезінеді куә болып бәрін күн,
Әлемдегі сыры бар ғой әр үннің.
Жапырақтары үзіледі жерге ағып,
Көз жасына ұқсап мұңды арудың.
Сабағында айтылмаған сыр бардай,
Назар салмай өтіп жатыр жылдар жай.
Тағдырына риза болмай өзінің,
Жел өтінде сырнай тартып тұрғандай.
Әрбір күн мен шығарып сап әр айды,
Жарық сәуле қайың шашын тарайды.
Жылап тұрып: «Жапырағым ба менің», – деп,
Түнгі жарық жұлдыздарға қарайды.
Түсіргендей жапырағын жел қағып,
Жеткізе алмай жалғыздығын елге анық,
Ару қайың білмейді аспан – қайыңның
Жұлдызының құларын да жерге ағып.
Адам басын жасап ойнар тағдыр доп,
Тағдыр өмір сабағында қалғыр көп.
Білмей ме екен қайың аспан көз жасы
Жауатынын жерге жұлдыз жаңбыр боп?..
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі