Өлең, жыр, ақындар

Сен барсың жер бетінде...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 420
Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.
Сен едің арайлы шақ – атырабым,
Күзгі бақ.
Жел тонаған жапырағын.
Сені ойлап, көп күндерді батырамын,
Сені ойлап көп таңдарды атырамын.
Санамда сартап болған елес – біреу,
Ол – сенсің!
Теріс болған емес тілеу.
Күлімдеп тұрушы еді көз алдымда,
Суретің неге бүгін көмескілеу?
Тұрғандай зор бақыттың тосып үні,
(Біз ек қой – қос ғашықтың қосылымы).
Жанымыз бірге гүлдеп тұрушы еді,
Сен мені ойлайсың ба осы күні?
Өзіңді ойлай берем мен де күнде,
Сертіңді беріп жүрсің емге кімге?
... Кетіп-ақ қалар едім аспан жаққа,
Қимасым - өзің барсың, жер бетінде...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңға батқан... бұрымды...

  • 0
  • 0

Табиғаттан жанға таптым миятты,
Табиғатпен жаным егіз сияқты.
Өміріммен өзектессің, көк пен жер!
... Көңілімнен өзен болып күй ақты.

Толық

Тіл

  • 0
  • 0

Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Толық

Төлегенше толғану

  • 0
  • 0

Құпиямды айтайыншы, саған бар:
Ақын едім, өмір мәнін бағамдар.
Тағдырымнан тепкі көріп жүрсем де,
«Мен сендерді алдамаймын, адамдар»!

Толық

Қарап көріңіз