Өлең, жыр, ақындар

Қиял

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 839
Шытынап бара жатыр басым неге?
Білемін –
Шаршадың сен, асыл неме.
Өзгеріп секундқа ай мен жылдар,
Сағатқа қысқармайды ғасыр неге?
Айналып жұмыр жерге басым неге,
Орман боп шуламайды шашым неге?
Көкірегім бола қалып алып мұхит,
Жүрегім жүзіп жүрсе – жасыл кеме.
Көз жасым жұлдыз болып шашылмай ма,
Жанарым күн боп көкке асылмай ма?
Тұратын мың құбылып жан дүнием
Жаңа бір әлем болып ашылмай ма?
Ғажап-ау
Орындалса көңілдегім,
Ақтарып тұрсам ылғи өмір кенін.
Біреулер әуреленіп жүрсе, шіркін,
Шеше алмай құпиямды небір менің...

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайғының түбі – қара су

  • 0
  • 0

Бауырым, келдің қырыққа,
Көнбейді уақыт құрыққа.
Көңілдің құсын шарықтат,
Көзіңнің алды тұнықта.

Толық

Достық туралы

  • 0
  • 0

Майысқанда бұғанаң, қайысқанда қабырғаң,
Өлген досың үн қатып жататындай қабырдан.
Алақтайсың аспанға, далақтайсың далаға,
Бөркіңді ала қашқанда ала құйын қағынған.

Толық

Сырын бермес сұм жалғанда

  • 0
  • 0

Сырын бермес сұм жалғанда шынайы жоқ достасқан,
Тірі жәндік тыным алмас бір­бірімен қастасқан.
Адам менен аң қылығы тіл табыспай тұрмайды,
Оянғанда жыртқыш сезім хайуандықпен астасқан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер