Өлең, жыр, ақындар

Қиял

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 892
Шытынап бара жатыр басым неге?
Білемін –
Шаршадың сен, асыл неме.
Өзгеріп секундқа ай мен жылдар,
Сағатқа қысқармайды ғасыр неге?
Айналып жұмыр жерге басым неге,
Орман боп шуламайды шашым неге?
Көкірегім бола қалып алып мұхит,
Жүрегім жүзіп жүрсе – жасыл кеме.
Көз жасым жұлдыз болып шашылмай ма,
Жанарым күн боп көкке асылмай ма?
Тұратын мың құбылып жан дүнием
Жаңа бір әлем болып ашылмай ма?
Ғажап-ау
Орындалса көңілдегім,
Ақтарып тұрсам ылғи өмір кенін.
Біреулер әуреленіп жүрсе, шіркін,
Шеше алмай құпиямды небір менің...

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жарысып жылдарменен

  • 0
  • 0

Аймағы ауылыңның ну қарағай,
Жамырап бой түзеген күнге қарай.
Өрмелеп қарағайға өскен ұлан,
Биікке тұра ала ма ту қадамай?!

Толық

Көк түтін боп...

  • 0
  • 0

Мен тұрмын шулы қала ішінде,
Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.
Жасырғаным – таңдайымның астында,
Талшық қылған тарамысым – тісімде.

Толық

Бауырым, сонау күн қайда?

  • 0
  • 2

Бауырым, сонау күн қайда,
Алыстан қолын бұлғай ма?
Алдыңғы кеткен керуен
Артына мойын бұрмай ма?

Толық

Қарап көріңіз