Өлең, жыр, ақындар

Қиял

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 930
Шытынап бара жатыр басым неге?
Білемін –
Шаршадың сен, асыл неме.
Өзгеріп секундқа ай мен жылдар,
Сағатқа қысқармайды ғасыр неге?
Айналып жұмыр жерге басым неге,
Орман боп шуламайды шашым неге?
Көкірегім бола қалып алып мұхит,
Жүрегім жүзіп жүрсе – жасыл кеме.
Көз жасым жұлдыз болып шашылмай ма,
Жанарым күн боп көкке асылмай ма?
Тұратын мың құбылып жан дүнием
Жаңа бір әлем болып ашылмай ма?
Ғажап-ау
Орындалса көңілдегім,
Ақтарып тұрсам ылғи өмір кенін.
Біреулер әуреленіп жүрсе, шіркін,
Шеше алмай құпиямды небір менің...

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміттің сынық кесесі

  • 0
  • 0

Суынған жүрек сыр төкпес,
Сарқылған көздің жасындай.
Безерген тағдыр бүлк етпес,
Қайғының қара тасындай.

Толық

Кенесарының күңіренуі

  • 0
  • 0

Намысын қорғаумен алты Алаштың,
Жаралы көкжалдай жанталастым.
Опасыз жалғанда,
Қапыда қалғанда,

Толық

Туған жерге

  • 0
  • 0

Туған жер, сенен кетерде
Жабығып, қатты жүдедім.
Ұшырсам саған жетер ме
Көгершін – менің жүрегім?..

Толық

Қарап көріңіз