Өлең, жыр, ақындар

Көңіл түбі қараңғы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 628
Лезде лаулап жанатындай,
Жаным менің төкті зар.
Үлбіреген қанатындай
Көбелектің от құмар.
Жаға алмадым – жазық менде –
Жүрегіңе шамшырақ.
Төгілмесе нәзік сәуле,
Таң көзінен тамшылап.
Торығасың тотықұстай,
Тар қапаста қамаулы.
Қаңыраған бос ыдыстай,
Көңіл түбі қараңғы.
Омырауды шаң қаппасын,
Жолға шықсам, медет бер.
Қалбаңдаған қаңбақ­басым
Енді қайда дедектер?
Ұшқанменен бұлтарып сан,
Өртенеді көбелек.
Құтқармаса бұл тамұқтан,
Сенің нұрың себелеп.
Басқа түскен теперіштен
Құтқаратын құдай бар.
Мендей болып, уа, періштем,
Жанған отпен кім ойнар?!
Жеттім десе, соған күлем,
Біреу егер бақытқа.
Сұрап келші, ең алдымен,
Сордың дәмін татып па?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір сәулесі

  • 0
  • 0

Біреу егіз өмірде, біреу сыңар,
Ана деген бәріне тілеуші бар.
Жалғыз болса шыдайды ол қашанғы –
Опырылып оп-оңай тіреу сынар.

Толық

Сұрама

  • 0
  • 0

Сұрама руымды, қадірлі аға!
Көзімді ашып тұрмын қазір ғана.
Ойыңнан шықпай қалсам –
Өкінішті,

Толық

Тау тұлғалы адам

  • 0
  • 0

Тауда туып, тасында өскен ұл едім,
Қыран қонған қия таста түледім.
Таудай биік, даладай кең ұлы елім,
Ұлы елім ғой менің қолқа-жүрегім.

Толық

Қарап көріңіз