Өлең, жыр, ақындар

Нан

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1005
Түстің өзі енуші еді мазақ боп,
түсімде нан... өзі қалың, өзі аппақ
жүрді мені елесімен азаптап.
Көзімді ашсам таба наным тек әлгі
маңайыма иісін тастап жоғалды
Содан шығар, тым ұйқышыл боп алдым.
Мезгіл қатал: мейлі көктем, қыс мейлі,
түс те қатал: қолыңа нан түспейді.
Түсімде де тата алмаған сол нанды
басқа біреу қызықтырып тістейді.
Үміт жайлап аш көңілді, бір күні
көз жұмып ем, тез ілінді кірпігім.
Шаңырақтан келе жатты Нан түсіп —
ұстап тұрып жұлып алдым қырпуын.
Ауызға жоқ, көңілді құр демеген,
дәме байғұс, әлсіз едің не деген!
Көзімді ашсам: бір қырпуы кетік ай
ауып бара жатыр екен төбеден.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткел аузында

  • 0
  • 0

Толқындар жоқ,
Қояды жай ырғалып
Өзек суы,
Маңай тыныш бір қалып.

Толық

Әжеме

  • 0
  • 1

Байғұс әжем, бір жыл болды, бір жол болды – көрмедім,
Көрмедім мен бурыл шашты кәрі қолдың өргенін.
Көрмедім мен сиыр айдап, отқа тезек салғанын,
Көлеңкеге құрып қойған ала жолақ өрмегін.

Толық

Көк түс

  • 0
  • 2

Көктемгі жер бояуы да көк қой деп,
көлеңдетіп киіп едің көк көйлек.
Көл-дүниеден көкті ғана білуші ең,
кетер болсаң — көк зәріңді төкпей кет.

Толық

Қарап көріңіз