Өлең, жыр, ақындар

Нан

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 863
Түстің өзі енуші еді мазақ боп,
түсімде нан... өзі қалың, өзі аппақ
жүрді мені елесімен азаптап.
Көзімді ашсам таба наным тек әлгі
маңайыма иісін тастап жоғалды
Содан шығар, тым ұйқышыл боп алдым.
Мезгіл қатал: мейлі көктем, қыс мейлі,
түс те қатал: қолыңа нан түспейді.
Түсімде де тата алмаған сол нанды
басқа біреу қызықтырып тістейді.
Үміт жайлап аш көңілді, бір күні
көз жұмып ем, тез ілінді кірпігім.
Шаңырақтан келе жатты Нан түсіп —
ұстап тұрып жұлып алдым қырпуын.
Ауызға жоқ, көңілді құр демеген,
дәме байғұс, әлсіз едің не деген!
Көзімді ашсам: бір қырпуы кетік ай
ауып бара жатыр екен төбеден.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жар махаббаты

  • 0
  • 0

Сәулешім, сонау кеште нұрлы аспанда
Қос жұлдыз ұғысқанда, ымдасқанда,
Жерде – біз, егіз жүрек жүздеп соқты,
Еріншек аяғымыз бір басқанда.

Толық

Алты карта

  • 0
  • 0

Балта түсті,
мәткең бар ма — соқ, қане!
Бір соғарға жарайтын күш жоқ па әлі?!
Қызды-ау ойын,

Толық

Уақыт-қонақ

  • 0
  • 0

Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!
Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.
Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, —
қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.

Толық

Қарап көріңіз