Өлең, жыр, ақындар

Оқжетпес

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 648
Шын биікке немене —
шаншылып-ақ кеткен тік.
Біреу-міреу төбеме
шығып қояр деп қорқып.
О, түсінем, түсінем
ескендерді аспандап:
шығам деген кісіге
қалдырмайды баспалдақ.
Қалған білем кәрі боп,
құпия сыр түйіп көп:
аласаның бәріне
ерегесіп биік боп.
Мыңғыр етпей мың жылға,
тұр ол солай қасқиып.
Айна-басы бір жұмбақ,
айналасы — тас-түйін.
Қамшылатпас құр аттың
құлағындай қиық боп.
Ішін төбе-қыраттың
күйдіруге биік боп.
Іштен тынып күйіп тек
Біржан әнін айттым мен.
Қарай-қарай биікке
аласарып қайттым мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байронға

  • 0
  • 1

Уа, керемет!
Буырқана туды өлең
Сол ғасырда өсек-ғайбат гулеген.
«Азаматтар» азап атты, тас атты,

Толық

Тыныштық

  • 0
  • 0

Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.

Толық

Келеді атып тағы да...

  • 0
  • 0

Келеді атып тағы да,
Ғажап қой дала таңдары.
Ұялап жатыр жаныма
Үміттің балапандары.

Толық

Қарап көріңіз