Өлең, жыр, ақындар

Асханада

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 598
Қартаң әйел қасы иілген тағадай
қимылыңды, бет-жүзіңді бағады-ай.
Есеп шоттың тасы жылпың, тіл жұмсақ —
жарылқап тұр, жарылқап тұр жағалай.
Біреулерге күліп қонды қас қағып,
бәзбіреуге мұңын шаға бастады.
Біреуге — май, біреуге — ет, ал, маған
жауырынның шеміршегін тастады.
Шеміршекті былай қойсам — тоқтығым,
тағам да көп,
аспаздар да көп бүгін.
Таң қалдырды мені бірақ,— сол әйел
қайдан білді дау-шарымның жоқтығын?!
Ұсақ жай ғой.
Мұны өлең демес те ек:
біздің тірлік асханада емес тек.
...Кей сыншының қисайғанда "шөміші"
сол бір әйел тұрады ылғи елестеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Сенде өткен әрбір күнім сайран маған,
Сайран керек асауға байланбаған.
Суырсаң қынабыңнан қылышыңмын,
Балтаңмын тот баспаған, қайралмаған.

Толық

Сенің, туған жер, деміңді бір алған

  • 0
  • 0

Сенің, туған жер, деміңді бір алған
сеземін мен таңғы самал, мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
шоқалдар мен төбелерден құралған.

Толық

Шегелер

  • 0
  • 0

Еңбек!
Әркүн сайын қағылады мың шегең,
Мың шегеде – бір балғаның салмағы.
Мен де өзімше бір балуан, бір шебер,

Толық

Қарап көріңіз