Өлең, жыр, ақындар

Мизам

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 882
Күні кеше көктем еді, япыр-ау,
ұзақ күндер өтпеп еді, япыр-ау.
Мұнша жылдам жапырақ қалай сарғайды,
Соған түскен секілді —
айтуға ауыз бармайды —
дүниедегі барлық азап, бар қайғы.
Кеше ғана жасыл талдар
бір індет
ұрған сынды дірілдеп тұр, дірілдеп.
Мезгіл, сенің қызметшің көп, құлың көп,
бірақ бәрін жеке-дара көтерер
белі бүтін бірің жоқ.
Жапырақтың жыртық-жыртық
көлеңкесі қабырғада, жарда ойнап,
күні кеше көкшіл судың бетіне
тұрып қапты сары тосап, сары қаймақ.
Сары кемпір салқында да сыра ішкіш
алақандай ауламызға айғайлап.
сары баласын қарғайды-ақ
Кешегіден не белгі бар — бәрі ғайып:
сатып алған кітаптың да көктемде
парақтары кепкен сын-ды сарғайып.
Кешегіден не белгі бар — бәрі ұмыт:
Сарғайыпты күннің аппақ жарығы.
Сары шаң ұйтқып сары желмен аралас,
Сасық текедей мекіренетін тәрізді
құла-шабдар сары бұлт.
Айналсаң-ақ сөл шаруаға, тұрмысқа,
Шолтаң етіп шығады өтіп күн қысқа.
Мезгіл — мырза деседі,
Рас мырза ма —
Мырза болсаң — қысқа ғұмырды ырзала.
Сары ағаш, сен бақыттысың:
Ертең қайта көктейсің,
Мен сарғайсам, сарғаям-ау біржола.
Бір бүйірімнен жел еседі, жел есе —
ызғар сездім, Шаншу ұрды немесе...
Шаңыт-бұлттай сары тайлақ жүнінен
Күрте тоқып берсең еді, жеңеше.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қисық бұта

  • 0
  • 0

Терістіктен өкпек жел тұрды — мейлі
еске салды осы жел бір дүлейді...
Шыға қашты ақ түтін мұржалардан —
шөп басында ақ түбіт үлбірейді.

Толық

Ұршық пен домбыра

  • 0
  • 0

Жіп иірді ол толғанып,
Қолында — сол бір ұршық.
Домбырамды қолға алып,
Мен — күй шерттім ыңырсып.

Толық

Үзінді

  • 0
  • 0

Майдан.
Балшық.
Сұп-сұр жер
табанынан солқылдатып сорады -

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер