Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 751
Шіркін­ай, неткен ғажап мына жалған,
Жаудырап көз алдымда тұна қалған.
Әп­-сәтте күлімсіреп шыға келді,
Көк аспан жаңа ғана жылап алған.
Алысты жақындатып жайнаған күн,
Жарқырап кетті бәрі айналамның.
Ашылып көңілімнің күйсандығы,
Келіп тұр бұлбұл құстай сайрап алғым.
Арылып көкжиек те мұнарынан,
Ап­айқын көрінеді тым арыдан.
Тұныққа шөліркеген қос жанарым,
Сусындап шыға алмай тұр құмарынан.
Тау тұнық, орман тұнық, көл де тұнық,
Жібектей желпіп өткен жел де тұнық.
Ішінде мөлдіреген дүниенің,
Дариға, тұра берсем тербетіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аядым

  • 0
  • 0

Қара тайым тым жүрдек,
Желе аяңдап басады.
Тартсам дағы тізгіндеп,
Бой бермейді басы әлі.

Толық

Жылай берме

  • 0
  • 0

Жүз толғанып, мың ойланып,
Жылай берме, мұңлы ақын.
Күн шыққанмен шырайланып,
Қайта келер түн жақын.

Толық

Дарақыға дауа болмас

  • 0
  • 0

Алматының ғимараты ығы­жығы, қым­қиғаш,
Көлеңкелі терезеге күннің көзі нұр құймас.
Мейрамхана бай­мырзасы, сырахана сұлтаны –
Қашан көрсең қалқып жүзген біздің қазақ ылғи мас.

Толық

Қарап көріңіз