Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 906
Шіркін­ай, неткен ғажап мына жалған,
Жаудырап көз алдымда тұна қалған.
Әп­-сәтте күлімсіреп шыға келді,
Көк аспан жаңа ғана жылап алған.
Алысты жақындатып жайнаған күн,
Жарқырап кетті бәрі айналамның.
Ашылып көңілімнің күйсандығы,
Келіп тұр бұлбұл құстай сайрап алғым.
Арылып көкжиек те мұнарынан,
Ап­айқын көрінеді тым арыдан.
Тұныққа шөліркеген қос жанарым,
Сусындап шыға алмай тұр құмарынан.
Тау тұнық, орман тұнық, көл де тұнық,
Жібектей желпіп өткен жел де тұнық.
Ішінде мөлдіреген дүниенің,
Дариға, тұра берсем тербетіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеудеңіз күміс қобди

  • 0
  • 0

Үкідей үлпілдеген Төлек аға,
Үлгісің үлкенге де, балаға да!
Алпысты әлдекімдер асқар деп жүр,
Сіз үшін желіп шығар төбе ғана!

Толық

Марғасқа

  • 0
  • 0

Әлемнің оймен кезіп шартарабын,
Әрқашан ауыр жүкті арқаладың.
Өшірмей Әбіш атың намыс отын,
Жұртыңды жүрегіңмен қалқаладың

Толық

Ролланға

  • 0
  • 0

Реке, шықтың, міне, алты белге,
Барады керуен­-көшің тартып өрге.
Жасыңнан найзағайдай жарқ-­жұрқ етіп,
Жайылған азаматсың даңқың елге!

Толық

Қарап көріңіз