Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 963
Шіркін­ай, неткен ғажап мына жалған,
Жаудырап көз алдымда тұна қалған.
Әп­-сәтте күлімсіреп шыға келді,
Көк аспан жаңа ғана жылап алған.
Алысты жақындатып жайнаған күн,
Жарқырап кетті бәрі айналамның.
Ашылып көңілімнің күйсандығы,
Келіп тұр бұлбұл құстай сайрап алғым.
Арылып көкжиек те мұнарынан,
Ап­айқын көрінеді тым арыдан.
Тұныққа шөліркеген қос жанарым,
Сусындап шыға алмай тұр құмарынан.
Тау тұнық, орман тұнық, көл де тұнық,
Жібектей желпіп өткен жел де тұнық.
Ішінде мөлдіреген дүниенің,
Дариға, тұра берсем тербетіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқаның желі

  • 0
  • 0

Ауылға келем араға жыл сап,
Самалы жұпар жібектей жұмсақ.
Арқаның желі,
Аңсадым сені.

Толық

Кәмей ұшқан

  • 0
  • 0

Айналып жылда келіп жаз қонағы –
Айдынға аққу ұшып, қаз қонады.
Мекеден қажы атасы оралғандай,
Әйтеуір Кәмей байғұс мәз болады.

Толық

Қоңыр жел

  • 0
  • 0

Әндетіп құстар келгенде,
Қонғанда көлдерге,
Сені аңсап шықтым белдерге,
Емілден ескен қоңыр жел!

Толық

Қарап көріңіз