Өлең, жыр, ақындар

Нөсерден соң

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 977
Шіркін­ай, неткен ғажап мына жалған,
Жаудырап көз алдымда тұна қалған.
Әп­-сәтте күлімсіреп шыға келді,
Көк аспан жаңа ғана жылап алған.
Алысты жақындатып жайнаған күн,
Жарқырап кетті бәрі айналамның.
Ашылып көңілімнің күйсандығы,
Келіп тұр бұлбұл құстай сайрап алғым.
Арылып көкжиек те мұнарынан,
Ап­айқын көрінеді тым арыдан.
Тұныққа шөліркеген қос жанарым,
Сусындап шыға алмай тұр құмарынан.
Тау тұнық, орман тұнық, көл де тұнық,
Жібектей желпіп өткен жел де тұнық.
Ішінде мөлдіреген дүниенің,
Дариға, тұра берсем тербетіліп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауырғанда

  • 0
  • 0

Мазам кетіп барады, мазам кетіп,
Мазақ етіп жүре ме қазам жетіп?
Тым болмаса жабдығым түгел емес,
Табақ тесік, қасық кем, қазан кетік.

Толық

Оралып алыс күндер

  • 0
  • 0

Оралып алыс күндер неге ғана,
Тынысын тыңдатпайды көне дала?
Жайнаған жұлдыздардың жанарынан
Алланың нұры жауып өліарада.

Толық

Әттең, шіркін!

  • 0
  • 0

Атқан таңдай жарқырап,
Аққан судай сарқырап өттің, дәурен.
Жұпар иісің бұрқырап кеттің, дәурен, арман­ай!
Жұпар иісің бұрқырап кеттің, әттең, әттең, шіркін!

Толық

Қарап көріңіз