Өлең, жыр, ақындар

Мұңды да ая

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 460
Тілегім ақтық өзіңнен сұрар –
Көңілім, тоқта, тоятта.
Талығып келіп көз ілген шығар,
Ұйықтасын, мұңды оятпа!
Бере ме Тәңір тілегін әр күн,
Болғанмен пенде жылауық.
Сағыныш буып жүдеді бәлкім,
Мұңды да ая бірауық.
Өзіне тиіп өзінің еркі,
Тынықсын түнде мүлгіген.
Саябыр тапсын сезімнің дерті,
Жүректің ішін үңгіген.
Меселі қайтып, сынбасын сағы,
Қадірін білу керек қой.
Оянып кетіп жүрмесін тағы,
Әлдиле оны бөбектей.
Жанымды сол ғой жегідей жейтін,
Қуалап жүріп түбінде.
Дертімді кім бар менің емдейтін,
Өзіңнен басқа бүгінде?
Ырқыма көнген не қыл десем де,
Қиямын кімге жақсымды?
Мазасыз көңіл, дамылда сен де,
Қуыра бермей апшымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр

  • 0
  • 0

Көшеден кезіктірдім бір бұралқы,
Соншалық аянышты мұңлы қалпы.
Көңілім алай­-дүлей бола қалды,
Боранға айналғандай күннің арты.

Толық

Шоқан мен Хантәңірі

  • 0
  • 0

Жатырсың іргеңді сен қырда қымтап,
Жүректі батырасың мұңға бір сәт.
Басыңа келіп тұрмыз бір топ ақын –
Өзіңнен жүз жыл кейін туған ұрпақ.

Толық

Бозторғай-жүрек

  • 0
  • 0

Тербеді мені қанша арман,
Әлдилеп әлі келеді.
Бозторғай-жүрек ән салған,
Жанымды қозғай береді.

Толық

Қарап көріңіз