Өлең, жыр, ақындар

Қалжа

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 593
Əжем гүлдей жайнады,
Атам тiптен жайдары:
“Қалжасы,– деп,– келiннiң.”
Қой сойды атап
Арнайы.
Жөн сiлтейтiн батыл тым,
Əжем – кенi ақылдың.
Қалжаның мəнiн ақырын,
Тəптiштеп сұрап жатырмын.
“Рəсiм, күнiм, бұл ұлы,–
Деп əжем сөйлеп, қызынды. –
Қалжа жеп, сорпа-су iшсе,
Анаңның бекiр буыны.”
“Мəнi көп мұның болжасаң, –
Деп iлiп сөздi,
Созды атам. –
Қалжалы бала
Олжалы,
Ырысты болар, жан ботам!..”
Қалжада
Сыр көп бiлемiн,
Кие деп ұқтым мұны өзiм:
“Ауырмай анам,
Бөпем тез
Өссе екен деп тiледiм!”



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлы боран

  • 0
  • 0

Күн борады, борады,
Жел екпiндеп соғады:
Жерге түспей –
Жауған қар,

Толық

Түгел сөздің түбі бір

  • 0
  • 0

Батыр – жердің қорғаны,
Ақын – елдің ардағы,
Мақал – сөздің маржаны,
Ана – бала бағбаны.

Толық

Ат қою

  • 0
  • 0

Өмірден көп көргені,
Ақсақалға төрдегі:
“Азан шақыр,
Ат қой“,– деп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар