Марфуға
- 0
- 0
Құйылған өлең-жырдан бар тұлғасы,
Қазақтың маржан төккен Марфуғасы.
Аққудай қанатыңды еркін қағып,
Астана аспанында жарқылдашы!
Адамның еске түссе есіл күні,
Есіне түседі екен бесік жыры.
Жадымнан оқта-текте шығып кетсе,
Анашым, айналайын, кешір мұны.
Ағалар-ай!
Барында аз ғұмырды бағаламай,
Абайсыз адаспаңдар бірбіріңнен,
Жарықта жайнап тұрған самаладай.
Алдияр
Қандай жүрекжарды сөздер! Сөз маржанын жарқыратып тізгенде тікелей жүрегіңнің ең алыс түкпіріне жетеді ау!