Өлең, жыр, ақындар

Бос орындар

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1928
Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,
Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.
Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,
Көмір қара шашыма күміс қонып.
Бұрынғыдай тәттіге тамсанбаймын,
Лауламайды жалыным, жансам қай күн.
Шақырмайды жасыл бақ бұрынғыдай,
Бұрынғыдай бұлбұлдар ән салмайды.
Жүрек жинап қам көңіл қара дағын,
(Өн бойымды күйдіріп барады ағын).
Дүниеден дүбірлі кетіп жатыр,
Сүрінгенде сүйенген ағаларым!
Кемелденген кезім ғой, өмір көріп,
Оңға-солға жүретін көңіл бөліп.
Азайған соң «әй, бала» дейтін жандар,
Шыға келді әп-сәтте төрім келіп.
Жөн сұрағам, олардан жол сұрағам,
(Ұрпақтары кейінгі болсын аман).
Үңірейіп бос тұрған орындарын,
Енді қайтіп, апыр-ай, толтыра алам?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Халық ақыны

  • 0
  • 0

«Талай жерде шаққанмын,
Сөз асылын таққанмын.
Шығып едім соңынан,
Қашаған, Нұрым, Ақтанның».

Толық

Немере

  • 0
  • 0

Мені күнде қуанышқа бөлеген,
Тәй-тәй тұрып келе жатыр немерем.
Күндіз естен, түнде түстен шықпайды,
Тәтті еді, тәтті еді не деген!

Толық

Мұң

  • 0
  • 0

Жүрегімде талай мұңның бар табы,
(Жас ұлғайса салмағы оның артады).
Қысымынан көп қайнаған қанымның,
Соңғы кезде желкем жиі тартады.

Толық

Қарап көріңіз