Өлең, жыр, ақындар

Достарға наз

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2587
Мақтауды да, даттауды да естідім,
Мұның бәрі ескі шаттық, ескі мұң.
Жаным менің жұлмаланып жатқанда,
Қолдың ұшын берген жоқсың ешбірің.
Бірақ, бірақ, өкпелемен сендерге,
Мойымаспын ғайбат айтқан сөздерге.
Мақтағанға тасып және кетпеспін,
Сабырым бар, айналайын, ел берген.
Бір нәрсені бөліп берер заман ба,
(Заман жақсы, болмаса кей адамдар).
Тарыққанда, зарыққанда досты іздеп,
Жөнің бар ғой жан-жағыңа алаңдар...
Мақтауға да, даттауға да үйреніп,
Келемін мен бір ерекше күйге еніп.
Өзімді-өзім сынап және жұбатам,
Өзіме-өзім жанашыр боп, би болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Автопортрет

  • 0
  • 0

Болды кезім әр нәрсеге еліккен...
Енді қазір жас емеспін желіккен.
Қайда барсам, өзіме шақ орным бар,
Несібемді жеп келемін теріп мен.

Толық

Осындай...

  • 0
  • 0

Көзді қазір қуантпайды далалық,
Жүрседағы баяғыша саналып.
Жердің түгін жылан жалап кеткендей,
Сол себептен қысы-жазы мал арық.

Толық

Көктем келіп...

  • 0
  • 0

Жер де, аспан да көкпеңбек,
Бір жасадық көктем кеп.
Менің ару арманым,
Бара жатыр көкке өрлеп.

Толық

Қарап көріңіз