Өлең, жыр, ақындар

Ақбөкен

  • 21.10.2021
  • 0
  • 1
  • 1858
Дертімді менің қозғама,
Онсыз да ғұмыр аз ғана.
Айта алмай кеткен сырым бар
Жадырап тұрған жазға да.

Қайырмасы:
Адасып жүрген ақбөкен,
Қай жаққа ауып барасың,
Қай жақтан пана табасың?
Өзегі өксік дүние­ай,
Өртеніп іштен жанасың!

Асарсың шаршап сан қырдан,
Ақ боран шығар алдыңнан.
Қорғансыз болып туған соң,
Жақсылық күтпе тағдырдан.

Қайырмасы.

Шексіз ғой мынау қара жер,
Өзіңді өзің пана көр.
Ажалдан қашқан тіршілік,
Сағымдай зулап аға бер!

Қайырмасы.



Пікірлер (1)

Асылхан

Керемет осы сөздің өлеңін қайдан тапсак болады

Пікір қалдырыңыз

Дүние

  • 0
  • 0

Қызыл тіл таңдайымда тақылдауда,
Сұм жалған жүрегімді зақымдауда.
Басымнан түйдек-түйдек бұлт көшкенде,
Жаныма домбырадан жақын бар ма?

Толық

Баба жұртында

  • 0
  • 0

Арызым бардай тағдырға,
Жетіп ем ұшып күн батпай.
Құлазып жатты алдымда,
Бабаның жұрты тіл қатпай.

Толық

Ез

  • 0
  • 0

Сана бар – теңізді де көл дейтұғын,
Көздер бар – көк тиынды көздейтұғын.
Маңдай бар – қап көтермей терлейтұғын,
Тілдер бар – шағып алып сөйлейтұғын.

Толық

Қарап көріңіз